Тым не менш, алкагалізм як хвароба, якая развілася ад доўгага і частага ўжывання піва, мае свае асаблівасці. Пра іх журналіст Слушна даведалася ў вядучага навуковага супрацоўніка аддзела наркалогіі РНПЦ псіхічнага здароўя, кандыдата медыцынскіх навук, дацэнта Уладзіміра Максімчука.
Прыхаваная пагроза ўжывання піва
У грамадстве дагэтуль існуе меркаванне, што піва бяскрыўднае і «захварэць» алкагалізмам ад яго немагчыма. Гэтая памылковая думка з'яўляецца галоўнай прычынай лаяльнага стаўлення да пеннага напою. Здаецца цалкам натуральным правесці вечар ля тэлевізара або ў кампаніі з сябрамі пад бутэлечку-другую піва. Больш за тое, многія дарослыя не бачаць ніякай крамолы ў тым, каб пачаставаць хмельнай пенкай уласнае дзіця.
Як правіла, у найбольш распаўсюджаных гатунках піва ўтрыманне алкаголю вагаецца ад 2% да 7%. Але мацунак асобных (так званых экстрэмальных) гатункаў хмельнага напою можа дасягаць 12,5-20% – як у мацаванага віна.
Прывядзём просты прыклад. У 100 грамах гарэлкі ўтрымліваецца 40 грамаў абсалютнага алкаголю. У тым жа аб'ёме піва мацункам 4% – 4 грамы абсалютнага алкаголю. Але, у адрозненне ад гарэлкі, піва не п'юць чаркамі. А гэта значыць, што ў бутэльцы піва ёмістасцю 0,5 літра ўтрыманне чыстага алкаголю складае 20 грамаў, у дзвюх – 40. Атрымліваецца, выпіваючы за адзін прысест дзве бутэлькі піва, чалавек забяспечвае арганізму алкагольную нагрузку, супастаўную з ужываннем 100 грамаў гарэлкі.
