Працягваем замацоўваць карысную інфармацыю пра здароўе, якую агучвалі ў нашых матэрыялах урачы: гінеколагі, анколагі, псіхатэрапеўты, псіхіятры і рэпрадуктолагі.
А. Трэба абавязкова, бо большасць пухлінаў малочнай залозы «сілкуюцца» жаночымі палавымі гармонамі, якія выдзяляюць яечнікі. Калі не атрымлівацца выдаліць усе клеткі пухліны, яны працягнуць «харчавацца» гармонамі яечнікаў, і пухліна з'явіцца зноў.
Б. Гэта вырашаецца індывідуальна.
В. Не. Навошта выдаляць здаровы орган? Гэта ж розныя сістэмы.
Адказ – Б: Проста так, з прафілактычнай мэтай, яечнікі зараз не выдаляюць. Усё вырашаецца індывідуальна. Рашэнне прымае анколаг у залежнасці ад гісталагічнай формы раку малочнай залозы.
Больш падрабязна пра гінекалагічныя і анкалагічныя хваробы рэпрадуктыўнай сістэмы – тут.
А. Так, гэта інфарматыўны тэст, які паказвае наяўнасць у жанчын антыспермальных антыцелаў, якія «змагаюцца» са сперматазоідамі.
Б. Не. Гэта маркетынгавы ход клінік. Несумяшчальнасці не існуе, хіба што паміж блізкімі сваякамі.
В. Не. Навошта яго наогул праходзіць, лепей шукаць прычыны бяздзетнасці ў хваробах.
Адказ – А: Наяўнасць антыспермальных антыцелаў у арганізме – адна з прычынаў імуналагічнай бясплоднасці. Гэтыя антыцелы могуць выпрацоўвацца ў жанчын і мужчын. Калі яны ўтвараюцца ў жанчын, дык негатыўна ўплываюць на рухомасць сперматазоідаў. Гэта ў рэпрадукталогіі і прынята называць несумяшчальнасцю партнёраў. Але дадзеная праблема – не прысуд. Нават калі вы несумяшчальныя, можна нарадзіць дзіця.
Падрабязна пра дыягностыку, прычыны і лячэнне імуналагічнай бясплоднасці – тут.
А. … смартфонапсіхапат
Б. … весціфоб
В. … намафоб
Адказ – В: Нездаровая паніка з-за адсутнасці тэлефона называецца намафобіяй (ад англ. No mobile-phone phobia). Гэтага дыягназу яшчэ няма ў класіфікацыі хваробаў, але псіхатэрапеўты ўжо некалькі гадоў працуюць з такімі пацыентамі. Дарэчы, весціфобія – гэта боязь адзення.
Больш падрабязна пра дыягностыку і лячэнне сучаснай фобіі – тут.
А. Не, вядома. Яно ж скіраванае на адваротнае – каб людзі засыналі.
Б. Можа – пры працяглым ужыванні.
В. Лепей снатворнае не піць, каб не прывыкаць, ёсць правераныя заспакаяльныя травяныя зборы.
Адказ – Б: Парушэнне сну – сур'ёзны сімптом захворванняў, снатворныя дапамагаюць прыбраць сімптомы, але не лечаць хваробу, што прыводзіць да залежнасці ад прэпарата. А пры працяглым прыёме затым снатворныя самі ж і парушаюць структуру сну.
Больш падрабязна пра метады барацьбы з бяссонніцай у сталым узросце – тут.
А. Нельга. Не ўсе псіхічныя захворванні прыводзяць да няздольнасці разумець свае дзеянні.
Б. Можна. Гэта вельмі сур'ёзны дыягназ.
В. Трэба падыходзіць да ацэнкі комплексна, хвароба – не падстава пазбаўляць чалавека грамадзянскіх правоў.
Адказ – В: Наяўнасць дыягназу псіхічнага расстройства не з'яўляецца крытэрыем для пазбаўлення дзеяздольнасці. Па правілах эксперт павінен праводзіць комплексную ацэнку розных бакоў жыцця чалавека, у тым ліку яго навыкі сацыяльнага функцыянавання, сацыяльнай цямлівасці, якія вызначаюць магчымасць жыць самастойна.
Падрабязней пра крытэрыі і спрэчныя моманты ацэнкі дзеяздольнасці – тут.
Слушна яшчэ раз нагадвае пра сімптомы захворвання, а таксама меры прафілактыкі інфекцыі.
Самымі частымі сімптомамі каранавіруса з'яўляюцца павышэнне тэмпературы цела (часцей да 38-39°С), стамляльнасць і сухі кашаль (часам макрота выдзяляецца ў невялікай колькасці).
У некаторых выпадках хворы чалавек адчувае пачуццё сціскання ў грудной клетцы, задышку. Часам да пералічаных сімптомаў далучаецца мышачны і галаўны боль.
Захворванне можа таксама дэбютаваць з'яўленнем вадкага стулу, млоснасцю, ванітамі і зніжэннем апетыту.
Эксперты адзначаюць, што ў большасці выпадкаў (81-85%) інфекцыя працякае ў лёгкай форме. Медыцынская дапамога неабходная 10-14% пацыентаў. У інтэнсіўнай тэрапіі маюць патрэбу 5-6%. Як правіла, гэта ўзроставыя пацыенты са спадарожнымі паталогіямі (цукровы дыябет, хранічная абструктыўная хвароба лёгкіх, артэрыяльная гіпертэнзія, ішэмічная хвароба сэрца, анкалагічныя хваробы і інш.).
Гэта найбольш цяжкая катэгорыя пацыентаў. Менавіта таму сталым людзям неабходна максімальна абмежаваць кантакты са сваякамі, у якіх ёсць прыкметы вірусных інфекцый, не выходзіць лішні раз у аптэку або краму, не наведваць без вострай неабходнасці паліклініку.
Павышаная тэмпература, кашаль і абцяжаранае дыханне – сур'ёзная падстава для неспакою і звароту па медыцынскую дапамогу.
Асноўны шлях перадачы інфекцыі – паветрана-кропельны. Захворванне распаўсюджваецца пры блізкім кантакце з хворым.
Магчымы таксама кантактна-бытавы шлях перадачы інфекцыі. Напрыклад, хворы пры кашлі і чханні прыкрыўся рукой, затым узяўся за ручку дзвярэй.
Менавіта таму спецыялісты рэкамендуюць пры неабходнасці выконваць рэспіраторны этыкет, а таксама не грэбаваць правіламі гігіены (калі няма магчымасці памыць рукі, варта скарыстацца спіртазмяшчальным антысептычным сродкам).
Меры прафілактыкі каранавіруснай інфекцыі заключаюцца ў выкананні пэўных правілаў:
Калі вы вярнуліся з краінаў, эпідэміялагічна неспрыяльных па каранавірусе, на працягу 14 дзён пасля прыбыцця выконвайце рэжым самаізаляцыі. Пры любых прыкметах інфекцыі, якія з'явіліся на працягу гэтага перыяду (напрыклад, павысілася тэмпература, з'явіўся кашаль), трэба выклікаць брыгаду хуткай медыцынскай дапамогі, а таксама праінфармаваць медперсанал, у якіх краінах знаходзіліся, паведаміць дату свайго вяртання.
Эксперты тлумачаць, што ў сілу сваёй структуры марлевая павязка не можа ў поўнай меры «затрымаць» вірус. Акрамя таго, калі насіць яе працяглы час, часта не мяняць (кожныя дзве гадзіны), яна зробіцца вільготнай, на ёй могуць з'явіцца мікробы.
Разам з тым, насіць маску трэба тым, хто хворы або даглядае інфіцыраваных людзей. Маска павінна закрываць рот і нос, шчыльна прылягаць да скуры. Як толькі маска зробіцца вільготнай, яе варта змяніць.
Згодна з інфармацыяй экспертаў Сусветнай арганізацыі аховы здароўя, пасля перанесенай каранавіруснай інфекцыі фарміруецца імунітэт. Наколькі ён будзе стойкім, пакажуць далейшыя даследаванні.
Атапічны дэрматыт – хранічнае запаленчае захворванне скуры, якое характарызуецца парушэннем скурнага бар'ера, павышанай адчувальнасцю імуннай сістэмы скуры і яе рэактыўнасцю на розныя фактары.
Нягледзячы на тое, што само захворванне нельга назваць лёгкім, лячэнне часцяком зводзіцца да адэкватнага догляду скуры і правільнай арганізацыі побыту. Тым не менш, простыя правілы патрабуюць асаблівай скрупулёзнасці і не церпяць паўмераў. Як ні парадаксальна, гэта і ёсць самая вялікая складанасць тэрапіі.
Пра тое, як правільна лячыць атапічны дэрматыт і што рабіць, каб не дапусціць абвастрэння, мы запыталіся ў дэрматавенеролага Гарадскога клінічнага скурна-венералагічнага дыспансера г.Мінска Святланы Якубоўскай і загадчыка алергалагічнага аддзялення дзіцячай гарадской клінічнай бальніцы №4 г.Мінска, галоўнага пазаштатнага дзіцячага алерголага Міністэрства аховы здароўя, кандыдата медыцынскіх навук Дзмітрыя Бузы.
Хада па крузе. Фактараў, якія правакуюць развіццё атапічнага дэрматыту, мноства. Па вялікім рахунку, трыгерам можа выступаць усё, што заўгодна:
Базісам тэрапіі атапічнага дэрматыту разам з правільнай арганізацыяй побыту з'яўляецца адэкватны догляд скуры.
Правільнае выкарыстанне ўвільгатняльных сродкаў – залог поспеху. Эмаленты наносяць на працягу 3-х хвілін пасля душа (або гігіенічных працэдур) на вільготную скуру тоўстым слоем да некалькіх разоў на дзень. У якасці арыенціру можна ўлічваць прыкладны расход эмалентаў. Для маленькага дзіцяці з атапічным дэрматытам ён павінен складаць 250 мл сродку на тыдзень, для падлеткаў і дарослых – 500 мл.
Калі аднымі толькі эмалентамі праблема не вырашаецца, апраўданае прызначэнне вонкавых гарманальных прэпаратаў (крэму, эмульсіі, спрэю, мазі). Выбар лекавага сродку залежыць ад лакалізацыі скурных пашкоджанняў, іх плошчы, характару цячэння хваробы (сухая скура, якая свярбіць, ці прысутнічае мокнуцце) і г.д.
Падабраць неабходны прэпарат і вызначыць схему выкарыстання павінен урач.
Таксама ў лячэнні атапічнага дэрматыту добры эфект аказваюць нестэроідныя сродкі з супрацьзапаленчым і імунасупрэсіўным дзеяннем – інгібітары кальцынеўрыну, пры ўжыванні якіх рызыка развіцця магчымых пабочных эфектаў ніжэйшая ў параўнанні з выкарыстаннем вонкавых сродкаў з гармонамі. Пры цяжкім, працяглым цячэнні хваробы могуць быць рэкамендаваныя і цытастатычныя прэпараты.
Да метадаў лячэння атапічнага дэрматыту з даказанай эфектыўнасцю адносяць таксама фоталячэнне (вузкапалосная фотатэрапія). Метад фоталячэння заснаваны на ўздзеянні пэўнай даўжыні хвалі ўльтрафіялетавых прамянёў на імунныя механізмы скуры.
Не варта забывацца і на такі дадатковы спосаб барацьбы з чарговым абвастрэннем, як вільготныя абгортванні. Яны эфектыўна пазбаўляюць ад свербу і дазваляюць пажыўным кампанентам з нанесеных папярэдне эмалентаў пранікаць глыбей у скуру.
Каб правільна арганізаваць побыт у сям'і, дзе ёсць чалавек, які пакутуе ад атапічнага дэрматыту, неабходна:
А вось што рабіць бессэнсоўна, дык гэта выкарыстоўваць эмаленты для папярэджання развіцця атапічнага дэрматыту. Калі ў сям'і бацькі пакутавалі або пакутуюць ад яго, верагоднасць, што ў дзіцяці таксама разаўецца захворванне, блізкая да 90%. Але эмаленты, якія прымяняюцца «на апярэджанне», на жаль, не панацэя. Значна больш эфектыўна наладзіць камфортны побыт і звярнуцца да ўрача пры першых праявах хваробы, не спрабуючы вырашыць праблему самастойна.
Які з варыянтаў правільны?! Падкажыце, калі ласка! Альбо існуе яшчэ чацвёрты? І пяты?
А благога (у сэнсе – дрэннага) сапраўды хапае. І тэма каранавіруса нас па-ранейшаму хвалюе вельмі моцна. Прынамсі, у інфармацыйным плане. Што ж датычыцца таго, ці змянілася што пасля вось гэтага допісу па маіх адчуваннях у нашым гарадку… Па шчырасці, даволі разгублена я зараз пачуваюся. Бо ніякіх зменаў падчас кароткага шпацыру па крамах ды аптэках не ўбачыла. А вы?!
… У прыватнай аптэцы ў чаканні задавальнення патрэбаў чарговай пакупніцы, якой, фігуральна кажучы, трэба было ў рэшце рэшт сказаць: «Венік – вам загарнуць ці самі паляціце?!», зноўку сацыяльную дыстанцыю захоўвала я адна. Заадно і паслухала, якімі пытаннямі дама даймала супрацоўніка. Адно з іх актуальнае: у чым замачваць марлевыя маскі???
Пакуль ішоў паток пытанняў, у мяне за спіной выстраіліся чалавек пяць. Шчыльненька так – упэўнілася я, азірнуўшыся ўжо ад вакенца. Ну-ну…
… Усё тая ж крама, што і мінулы раз. Уся тая ж стужка з прадуктамі. Грамадзянін дыхае цыбульным водарам мне акурат у патыліцу. Не вытрымліваю, паварочваюся і зусім няветліва пытаюся, ці чуў ён пра сацыяльную дыстанцыю. Заадно чытаю кароткую лекцыю па сутнасці справы. Людзі за мной і ім шарахаюцца! 🙂
На шчасце, дыялог атрымаўся кароткім. Да рукапашнай не дайшло. Пакуль… 🙂 Мяне падтрымала супрацоўніца крамы, якая сядзела за касай. Сумна аглядаючы шчыльныя рады чэргаў, сыходжу…
Прайшла тэст на адным з сайтаў. Мэта – высветліць, наколькі чалавек самаізаляваўся. А паколькі асаблівых магчымасцяў у мяне для гэтага няма, аказалася – на 70%. Што было ацэнена сістэмай як «няблага». І што мне ёсць да чаго імкнуцца.
Ды я і сама ведаю, якія пункты валяць усю справу! Адзін з іх – якраз-такі наведванне крамаў і аптэк. Ды я разумею, што заказы і дастаўка да дзвярэй – самае тое! Але пакуль у нашай правінцыі да такога не дайшлі яшчэ. Я зараз не пра маштабную ад вядомых брэндаў… Хаця для адзінокіх састарэлых і інвалідаў сваю дапамогу прапаноўваюць і валанцёры, і Чэрвеньскі тэрытарыяльны цэнтр сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва. А маім бацькам, колішнім настаўнікам, нават тэлефанавалі са школы, у якой яны працавалі, і прасілі запісаць карысныя тэлефоны і па патрэбе звяртацца па дапамогу ў дастаўцы лекаў і прадуктаў.
А што, калі мне трэба ўсяго батон і хлеб?! Заказваць дастаўку??? Не! Ногі ў рукі – і выбіраю сама ў краме тое, да чаго мы прывыклі. І гляджу вачыма, каб было свежае! Так што крама і аптэка, як кажуць, гэта святое…
Другое. Самае важнае, з чым ніяк не магу пагадзіцца. Вось гэта той выпадак, калі меркаванне журналіста можа не супадаць з асноўнай палітыкай партала. Але я не магу не выказацца. Бо сапраўды вельмі востра рэагую… На што?! На заклікі пакінуць сталых сваякоў адных, не наведваць, прыносіць прадукты пад дзверы, раз’ехацца (!!!) і г.д.
Гледзячы на сумную статыстыку маёй любімай Італіі… Так, усё правільна. І ролік на нашым партале зрабілі цудоўны! Брава! Толькі… Людзі, а вам не падаецца, што гэта ўсё – для ідэальнай сітуацыі?!
Калі бабуля і дзядуля (якія самі сябе такімі не лічаць, на свой узрост не выглядаюць, гэтак іх завуць толькі (!!!) унукі і г.д.) даволі маладога ўзросту, а не пад 80. Калі яны не хварэюць моцна, самі ў сіле. Спраўляюцца па хатняй гаспадарцы без дапамогі сацыяльнага работніка ці іншага памочніка, самі сабе гатуюць, самі сябе абслугоўваюць, вядуць актыўны лад жыцця… І дзеці жывуць не з імі, а асобнымі сем’ямі…
Так! Тады – усё правільна! Але мне вось вельмі карціць прама якое-небудзь сацыялагічнае апытанне правесці. Накшталт: колькі працэнтаў маюць вось такі ідэальны лад жыцця?!
Бо ёсць іншая сітуацыя. Больш рэальная. Так, як жыву я і многія-многія мае знаёмыя ў розных гарадах. Аб’ектыўна ўзроставыя бацькі са шматлікімі хваробамі. З імі я жыву ўсё жыццё. Асноўныя абавязкі па хатняй гаспадарцы адпаведна – мае. І калі сітуацыя са здароўем пагаршаецца…
Мне што – пакінуць іх без дапамогі?! Якая зараз займае практычна ўвесь мой дзень?! Без прыгатавання ежы і мыцця посуду, мыцця і прання бялізны, без элементарнага калямедыцынскага догляду?! Наняць кагосьці??? А хто мне дасць стопрацэнтную гарантыю, па-першае, што чалавек будзе сумленна выконваць свае абавязкі, па-другое, ставіцца да маіх бацькоў як да сваіх (гэта з якой такой радасці, скажуць многія)?!
А па-трэцяе… Хто мне дасць гарантыю, што і гэты чалавек, няхай сабе і з медыцынскай адукацыяй (яшчэ больш рызыкі), не падхопіць дзесьці каранавірусную інфекцыю?!
Таксама толькі па дыяганалі прачытала наступныя парады. Маўляў, калі няма магчымасці раз’ехацца (а яе няма!!!), «раз’едзьцеся» па розных пакоях. Да ўсяго дакранайцеся толькі кавалкам паперы, пастаянна насіце маску…
Людзі!!! Тыя, хто дае такія парады! Вы спрабавалі быць у масцы пастаянна??? Я ўвогуле не ўмею ў ёй дыхаць!!! А калі давялося, і не раз, у медыцынскай установе… Пот цурком (бо там, да ўсяго, горача), пульс – 122. Нармалёва, праўда?! І ў такім стане знаходзіцца гадзін 16-18 у суткі?!
Я, па шчырасці, не ведаю, дзе і ў чым тут выйсце. Як кажуць, «куды ні кінь, усюды клін». Затое цудоўна ведаю, як лёгка штосьці камусьці раіць. А пасля шчыра дзівіцца: як гэта чалавек не можа таго і таго?! Гэта ж так проста! Проста… Віртуальна толькі, так бы мовіць. А ў рэале…
А ў рэале – як будзе. Штодня думаю я, намыльваючы па 100 разоў рукі. Захоўваючы ў грамадскіх месцах сацыяльную адлегласць. Клапоцячыся пра сваіх бацькоў. І дай Бог нам усім уратавацца! Хаця я і атэіст-рэаліст…
Падпісвайцеся на наш канал у Telegram, групы ў Facebook, «УКантакце», у «Аднакласніках» – і будзьце ў курсе свежых навінаў! Толькі цікавыя відэа на нашым канале YouTube, далучайцеся!
У Беларусі, па дадзеных на 27 сакавіка 2020 года, 32 пацыенты, у якіх раней быў дыягнаставаны каранавірус, лічацца вылечанымі. Частка з іх ужо выпісаная, частка праходзіць канчатковыя тэсты. Пад медыцынскім наглядам ва ўстановах аховы здароўя знаходзяцца 62 чалавекі. Пацыентаў на ШВЛ няма. У цэлым сітуацыя застаецца спакойнай і кантралюемай, паведаміла журналістам 27 сакавіка намеснік міністра аховы здароўя Рэспублікі Беларусь Алена Богдан, дадаўшы, што «сёння рыхтуюцца да выпіскі 7 чалавек».
Адказваючы на пытанне, што тычыцца медыцынскіх работнікаў, якія працуюць непасрэдна з пацыентамі, у каго дыягнаставаны каранавірус, Алена Богдан распавяла, што рызыка заражэння ў іх мінімальная. Усе спецыялісты экіпіяваныя ўсімі неабходнымі сродкамі індывідуальнай абароны.
Акрамя гэтага, адзначыла намеснік міністра, усе медыцынскія спецыялісты, якія з'яўляюцца кантактамі першага ўзроўню, праходзяць тэсціраванне на 1-ы і 13-ы дзень.
Міністэрствам аховы здароўя на базе Рэспубліканскага цэнтра экстраннага рэагавання адкрыты дабрачынны рахунак. Па дадзеных на 9.00 раніцы 27 сакавіка, на рублёвым рахунку было 551 944 рублі 37 капеек, на валютным – 16 тысяч 122 еўра 47 цэнтаў.
Алена Богдан адзначыла, што дабрачынны рахунак быў адкрыты ў сувязі са шматлікімі зваротамі, якія ішлі ад бізнесмэнаў, рэзідэнтаў Парку высокіх тэхналогій, прамысловых прадпрыемстваў і нават ад звычайных грамадзян, якія выказалі жаданне дапамагчы, перш за ўсё, сістэме аховы здароўя ў сітуацыі, якая склалася.
У кантакт-цэнтрах, якія створаныя на базе медыцынскіх устаноў для шпіталізацыі кантактных асобаў, зараз у наяўнасці 2 тысячы 221 вольнае месца. Служба хуткай медыцынскай дапамогі працуе ў звычайным рэжыме, павелічэння выклікаў няма. Ёсць усе неабходныя запасы лекавых сродкаў і медыцынскіх вырабаў, дадала Алена Богдан.
Па словах намесніка міністра аховы здароўя – Галоўнага дзяржаўнага санітарнага ўрача Беларусі Наталлі Жукавай, усе сілы санітарна-эпідэміялагічнай службы сканцэнтраваныя на тым, каб максімальна выявіць усіх кантактных асобаў, якія могуць стаць распаўсюджвальнікамі каранавіруснай інфекцыі на тэрыторыі краіны. Працягваецца праца па кожным выпадку, выяўленым у плане пошуку, устанаўлення і ізаляцыі крыніцаў першага ўзроўню, а таксама кантролю рэжыму самаізаляцыі кантактаў другога ўзроўню.
Патлумачыла эксперт нядаўнюю Пастанову Савета Міністраў, якая тычыцца мераў па прадухіленні завозу і распаўсюджвання каранавіруснай інфекцыі. У прыватнасці, дакументам прадугледжана, што асобы, якія прыбылі ў Беларусь з краінаў, у якіх рэгіструюцца выпадкі каранавіруснай інфекцыі, на працягу 14 каляндарных дзён з дня прыбыцця ў нашу краіну павінны знаходзіцца ў самаізаляцыі ў хатніх умовах.
Выключэнне складаюць толькі тыя асобы, якія прыбылі з краінаў, небяспечных па каранавірусе. У дадзенай сітуацыі, паведаміла Наталля Жукава, «мы працуем ва ўзаемадзеянні з органамі ўнутраных спраў і кантралюем пытанні самаізаляцыі гэтых грамадзян».
Эксперт распавяла таксама, што Міністэрства аховы здароўя прапануе абмяжоўваць масавыя мерапрыемствы, а таксама скараціць або прыпыніць рэжым працы некаторых аб'ектаў, якія ўяўляюць спрыяльнае асяроддзе для распаўсюджвання віруса, у прыватнасці, гэта датычыцца кальянных.
Нагадала Наталля Жукава і пра правілы гігіены, якія трэба выконваць няўхільна.
У цэлым, рэзюмавала Галоўны дзяржаўны санітарны ўрач, меры, якія прымаюцца эпідэміёлагамі і ўрачамі, накіраваныя на выяўленне пацыентаў з прыкметамі, што не выключаюць каранавірусную інфекцыю, можна расцэньваць як эфектыўныя. Сітуацыя ў краіне развіваецца дастаткова спакойна і планамерна, захворванне атрымліваецца ўтрымліваць на ўзроўні спарадычных выпадкаў. Разам з тым, як будзе развівацца сітуацыя далей, шмат у чым залежыць ад усіх нас, упэўненая Наталля Жукава.
Як распавяла Наталля Жукава, тыя, хто перасякае мяжу сёння, не здаюць тэст на каранавірус. Самае галоўнае – чалавек 14 дзён у абавязковым парадку павінен знаходзіцца дома і выконваць рэжым самаізаляцыі. Калі на працягу гэтага перыяду з'явяцца сімптомы, якія не выключаюць захворванне, неабходна выклікаць урача або брыгаду хуткай медыцынскай дапамогі. У гэтым выпадку праводзіцца ўвесь комплекс дыягнастычных і іншых мерапрыемстваў, якія неабходныя ў дадзеным канкрэтным выпадку.
Фота з прэс-цэнтра – Вольга Стружынская.
Падпісвайцеся на наш канал у Telegram, групы ў Facebook, «УКантакце», у «Аднакласніках» – і будзьце ў курсе свежых навінаў! Толькі цікавыя відэа на нашым канале YouTube, далучайцеся!
Напісала спачатку ў загалоўку «шэрага жыцця». І лёгкім рухам рукі выдаліла. Не-не-не! Сёння мы не будзем нічым псаваць сабе настрой! Нават неасцярожнымі азначэннямі.
І што ж зараз можа прынесці радасць? Нават у самай, здавалася б, … сітуацыі?
Надвор’е. Ды гэта проста цуд, а не надвор’е! Сонца ў вокны, сонца гасцюе ў кватэры… Дакранаецца пяшчотнымі праменьчыкамі да твару, лашчыць і разгладжвае скуру… Яшчэ крыху – і я іду на балкон. Загараць! 🙂
Вокны адчыненыя ледзьве не ўвесь дзень. Пакаёвыя кветкі на падваконні так цягнуцца да сонейка! Здаецца, іх зялёныя лісточкі падаўжаюцца ну проста на вачах! Усе любяць цяпло. Усё любіць цяпло.
А на стале ля ноута лашчыць вока жоўтая мімоза. Ага, тая самая, ад 8 Сакавіка. Ёй жа стаяць у мяне – памятаеце?! – да 9 Мая! 🙂
Прагуляцца па такім надвор’і?! Якая ж гэта радасць і асалода! Асабліва там, дзе людзей няшмат. І ўсё наваколле – тваё…
Зрэшты, пабачыўшы прагноз на панядзелак і далей… Мінус-плюс і снег… Вось проста раю нагуляцца ў гэтыя два дні, пакуль яшчэ нам абяцаюць сонейка!
Стасункі. Актыўныя, але… падаленыя. Па тэлефоне, у сацсетках і месэнджарах. І радасць можа выклікаць нечаканае прывітанне ад далёкага сябра, з якім не стасавалася ўжо шмат месяцаў. Альбо віртуальныя паштоўка і падарунак. Так, у рэале, вядома ж, лепей. Але мне і віртуальныя заўсёды падабаліся і падабаюцца. Так што дасылайце, дасылайце! 🙂
Падабайкі і каменты да тваіх допісаў – гэта таксама заўсёды прыемна. Асабліва ад людзей, якіх паважаеш, любіш, цэніш. Бо журналіст, блогер заўсёды пішуць для аўдыторыі. Сваёй. І яе наяўнасць, пашырэнне, актыўнасць – таксама нагода для радасці.
Гарбата. «Фі, як банальна», – зморшчаць нос некаторыя. Ага, мастака можа пакрыўдзіць кожны. 🙂 А я проста пра той момант, калі раптам абсалютна насуперак усім правілам (у тым ліку і здаровага ладу жыцця) табе, практычна ні разу за дзень не прысеўшай, раптам а дзявятай вечара так захочацца гарбаты! Такія выпадкі магу пералічыць на пальцах адной рукі! А вось учора перайшла на другую…
І будзе прыгатаваны яшчэ зімовы варыянт гарбаты – той, які звычайна люблю піць на Каляды ды Новы год. А што?! Зімы ж у нас не было?! Не было. Уволю гарбаты не папіла. А ад апісанай вышэй дзённай цеплыні і знаку не засталося. Таму – на кухню, па гарбату. І як жа смачна! 🙂
Каляндар. Нечакана?! А чаму б і не?! У мяне на сцяне вісіць з трох частак, вельмі такія люблю. «Я каляндар перагарну…» І што там у нас у красавіку?! Вялікдзень. Радаўніца. А ў маі? Першамай… О-о-о-о, прывітанне, дача! Хаця па такім надвор’і… Усё можа адбыцца значна раней. І першы выезд, і праца на зямлі.
А далей – Дзень Перамогі. Якім ён выдасца?! На маёй памяці і плюс 25 было на 9 Мая, і снег… Галоўнае, каб мы – былі. І сустрэліся. І ўшанавалі памяць усіх жывых і ўсіх загінулых, памерлых.
Гляджу на каляндар – і разумею, што першы месяц вясны амаль прайшоў. Нябачна, неадчувальна нават. І разглядаю я ўжо два наступных. А далей – о, Божа! – лета?! Ды яшчэ ж вось толькі-толькі быў Новы год! Без снегу, затое з ёлкай! Ну куды, куды ты так імчыш, жыццё?!
Родныя. Самыя галоўныя людзі ў тваім жыцці. Яны падтрымліваюць цябе, а ты – іх. І куды, куды можна з’ехаць зараз ад узроставых бацькоў, калі ты ўсё жыццё з імі?! І калі яны цяпер больш за ўсё маюць патрэбу ў клопаце. І зусім не падаленым. І не віртуальным. І кожнае маленечкае іх штодзённае дасягненне – гэта такая радасць!
Пасядзець, пагаварыць… Проста патрымаць за руку, адчуваючы цяпло… Якія каштоўныя гэтыя хвіліны! І як жа мала мы ім надаем увагі, усё спяшаючыся і спяшаючыся… А важна вось гэтае… А не курс даляру ды навіны… Самі ведаеце, пра што…
А яшчэ нагоды для радасці – усё тыя ж, што і для пазітыву.
Таму ўсім вам, шаноўныя сябры, – бадзёрай пятніцы ды нясумных выхадных! Нават калі яны пройдуць проста дома, у коле сям’і. І, вядома ж, здароўя, аптымізму, сонейка ў рэале і пабольш прыемнасцяў! Няхай і маленькіх, але такіх важных…
Падпісвайцеся на наш канал у Telegram, групы ў Facebook, «УКантакце», у «Аднакласніках» – і будзьце ў курсе свежых навінаў! Толькі цікавыя відэа на нашым канале YouTube, далучайцеся!
У сезон прастудаў і вірусных інфекцый асноўная роля адводзіцца нашаму імунітэту. На стан імуннай сістэмы чалавека, асабліва ў сталым узросце, уплываюць многія фактары, у тым ліку і харчаванне. Частыя недамаганні, стомленасць, дрымотнасць і недахоп энергіі – нагода навесці «парадак» у сваёй талерцы і скарэктаваць меню. Атрымліваць паўнавартасны набор пажыўных і карысных рэчываў дапаможа правільна складзены рацыён, дбайны выбар прадуктаў і рэжым харчавання.
Мы склалі прыкладны штодзённы рацыён для сталых людзей. Эксперт Слушна – галоўны пазаштатны герантолаг Міністэрства аховы здароўя, кіраўнік Рэспубліканскага геранталагічнага цэнтра (актыўнага даўгалецця) Людміла Жылевіч.
Умоўна падзелім гадзіны прыёму ежы:
Час можа вар'іравацца ў залежнасці ад вашага распарадку дня і звыклага ладу жыцця.
Галоўнае, адзначыла Людміла Жылевіч, не прапускаць сняданак і есці не менш чым за 3-4 гадзіны да сну.
Узрост у гадах | 51-70 | 51-70 | 70+ | 70+ |
Пол | Мужчынскі | Жаночы | Мужчынскі | Жаночы |
Гародніна і бабовыя | 5,5 | 5 | 5 | 5 |
Фрукты | 2 | 2 | 2 | 2 |
Зерневыя | 6 | 4 | 4,5 | 3 |
Мяса, кураціна, рыба, яйкі, арэхі | 2,5 | 2 | 2,5 | 2 |
Малочныя прадукты | 2,5 | 4 | 3,5 | 4 |
Каб гародніна і бабовыя лепей засвойваліся, іх трэба ўжываць у паравым і працёртым выглядзе. Вага стандартнай порцыі – прыкладна 75 г (утрымлівае ад 100 да 350 кДж):
Не забывайцеся, што фрукты могуць быць дастаткова каларыйнымі, асабліва гэта тычыцца сушаных прадуктаў. Стандартная порцыя важыць прыкладна 150 г і змяшчае каля 350 кДж:
Стандартная порцыя змяшчае каля 500 кДж:
Стандартная порцыя змяшчае каля 500-600 кДж:
Малочныя прадукты варта выбіраць з паніжаным утрыманнем тлушчу, але не абястлушчаныя. У стандартнай порцыі змяшчаецца прыкладна 500-600 кДж:
Мёд можна ўжываць толькі ў невялікай колькасці.
Абмежаваць варта прадукты, якія змяшчаюць так званыя насычаныя і трансгенныя тлушчы:
Неабходна таксама прыбраць са свайго штодзённага меню прадукты з даданнем цукру:
Пажадана не ўжываць алкагольныя напоі.
Анлайн-трансляцыя «Тваё пытанне Міністэрству аховы здароўя і Мінадукацыі пра сітуацыю з COVID-19 у Беларусі» 25 сакавіка прайшла ў Нацыянальным прэс-цэнтры. На пытанні адказалі міністр аховы здароўя Рэспублікі Беларусь Уладзімір Каранік, намеснік галоўнага ўрача Гарадской клінічнай інфекцыйнай бальніцы г.Мінска Алег Скрыпко і начальнік Галоўнага ўпраўлення вышэйшай адукацыі Міністэрства адукацыі Сяргей Каспяровіч.
Перад пачаткам анлайн-канферэнцыі Уладзімір Каранік распавёў, што каранавірусы – гэта не новыя вірусы. Яны вядомыя з 1965 года, і многія з іх цыркулююць ужо даўно. Некаторыя выклікаюць толькі лёгкую прастуду, іншыя, напрыклад, SARS, больш сур'ёзныя захворванні – атыповую пнеўманію.
Разам з тым, падкрэсліў міністр, у выпадку з каранавірусамі SARS і MERS крыніцай інфекцыі быў хворы чалавек. У большасці захворванні працякалі з выяўленымі клінічнымі сімптомамі. COVID-19 можа працякаць у лёгкай форме або форме носьбіцтва. І яго асаблівасць у тым, што чалавек можа быць заразным, нават калі ў яго няма ніякіх клінічных праяў. Гэтае «адрозненне» шмат у чым і абумовіла такое шырокае распаўсюджванне віруса.
Асноўная задача службы – не дапусціць некантраляванай ланцуговай рэакцыі, утрымліваць сітуацыю ў рамках магчымасцяў і рэсурсаў сістэмы аховы здароўя. На думку міністра, у нашай краіны гэта атрымліваецца. Зарэгістраваныя 86 пацыентаў, у якіх атрыманы станоўчы тэст на наяўнасць РНК віруса, прычым 29 пацыентаў ужо маюць ад 1 да 3 адмоўных вынікаў. Частка з іх выпісаная, частка рыхтуецца да выпіскі.
Верагоднасць захварэць на каранавірус павышаецца пры цесных стасунках з інфіцыраваным. Таму, яшчэ раз нагадаў Уладзімір Каранік, варта пазбягаць непатрэбных кантактаў, выконваць банальныя патрабаванні гігіены і абмежаваць візіты да сваіх сталых сваякоў, каб не стаць крыніцай інфекцыі.
Свет заклапочаны гэтай пандэміяй і мерамі па рэагаванні і мінімізацыі наступстваў. Чаму такая рэакцыя? Шмат у чым таму, што заўсёды палохае штосьці невядомае. А гэта новы вірус, лічыць міністр. Кожная краіна выбірае сваю стратэгію барацьбы з вірусам, зыходзячы са сваіх магчымасцяў і рэсурсаў, няхай гэта будзе каранцін альбо абмежаванне перамяшчэння.
Па-другое, заўсёды пры выяўленні станоўчых вынікаў тэсту праводзіцца ацэнка кантактаў. Асабліва гэта тычыцца тых, хто блізка меў стасункі з хворымі (кантакты першага ўзроўню): працавалі ў адным кабінеце, ляцелі ў самалёце ў радыусе двух метраў. У тых жа, хто кароткачасова меў стасункі, верагоднасць заражэння мінімальная, але яны таксама бяруцца пад ўлік (кантакты другога ўзроўню).
Каэфіцыент перадачы віруса складае прыкладна 1 да 2-2,5. У 41 пацыента станоўчы тэст быў выяўлены ўжо ў працэсе назірання. Калі б яны не былі ізаляваныя, дык на працягу 18-19 дзён мы б атрымалі больш за 1 тысячу новых выпадкаў, падкрэсліў міністр.
Нават пры невялікіх прыкметах віруснай інфекцыі варта заставацца дома, выклікаць урача і не ехаць на заняткі. Мы рэкамендавалі перанесці пачатак заняткаў, каб не дапускаць у гадзіны пік перапоўненага транспарту, падзяліць патокі тых, хто едзе на працу і вучобу. На дадзеным этапе гэта найбольш рацыянальны падыход.
Падпісвайцеся на наш канал у Telegram, групы ў Facebook, «УКантакце», у «Аднакласніках» – і будзьце ў курсе свежых навінаў! Толькі цікавыя відэа на нашым канале YouTube, далучайцеся!
… Ноч. Вуліца. Ліхтар. Аптэка. Наконт першых трох – жартую. Толькі аптэка – у нашым Чэрвені. Удзень. Унутры – чалавекі чатыры. Адна жанчына ўжо заказвае неабходнае ў акенцы. З пачуццём годнасці так, нетаропка, раячыся з супрацоўніцай аптэкі: «Можа, гэта ўзяць? А можа, гэта? І яшчэ вунь тое?» Адразу прыгадваю анекдот пра венік. Штосьці накшталт: «Вам завярнуць ці так паляціце?!» 🙂
Другая жанчына чакае сваёй чаргі на банкетцы. Трэці чалавек стаіць за першай жанчынай… Ну-у-у-у-у, амаль, як кажуць, упрытык. А вось малады мужчына перада мной вытрымлівае неабходную дыстанцыю. На такой жа адлегласці ў паўтара метра спыняюся ад яго і я.
Стаім. Пазіраем на гадзіннікі. Я раз-пораз – на свой фітнэс-бранзалет. Чатыры чалавекі перада мной праходзяць хвілін за 20. І дзёргаюся я зусім не з-за таго, што кудысьці трэба бегчы. Проста – закрытае памяшканне. Проста – людзі.
Мужчына за мной таксама дыхае ў патыліцу. Не абарочваюся, каб не сарвацца. Відавочна не зразумее, што за прэтэнзіі. На шчасце, часта адыходзіць да розных вітрынаў.
Эх! – залятае мажная дама. І амаль носам – у спіну апошняга. Стаіць. Пазірае на нас з маладым чалавекам і ладную пустую адлегласць з непаразуменнем. Калі б яна стаяла за мной, мабыць, падштурхоўвала б у спіну. Некаторыя так робяць. Думаюць, што будзе хутчэй.
А я і ў звычайны час не надта люблю незнаёмых у маёй асабістай прасторы. А ўжо зараз, калі пагроза каранавіруса… Ну, не будзеш жа тлумачыць усім і кожнаму, чаму так важна захоўваць сацыяльную дыстанцыю. Таму – церпім…
А мужчына перада мной, між іншым, папрасіў толькі вялізную бутэльку антысептыку. Мабыць, на працу трэба. Бо не думаю, што для сябе…
І ў працяг тэмы. Сёння выбрала для наведвання нашу новую камерцыйную аптэку. Падабаецца мне там, бо звычайна людзей альбо зусім мала, альбо няма, а патрэбнае ёсць практычна заўсёды.
Кажу пра тое пасля набыцця неабходнага супрацоўніцы аптэкі, якая таксама мне падабаецца.
– О, ну гэта вам проста так пашанцавала сёння, – смяецца яна.
– Не, – пярэчу. – Проста звычайна я па вяртанні з Мінска заходжу да вас хвілін за 10 да закрыцця. А што сёння?!
– Каб вы паглядзелі, колькі людзей было да абеду!
А трэба сказаць, што тут практычна адразу, калі ўзраслі патрэбы ў масках, з’явіўся на дзвярах надпіс: «Масак няма!!!» Спачатку – на дзвярах вонкавых. Затым – на шкле акенца.
– Няўжо маскі ды антысептык раскуплялі?! – пытаюся.
– Так! – смяецца ў адказ мая суразмоўца.
Ага… Але людзей у масках я ў нашым Чэрвені практычна не бачу. У запас бяруць??? Ці для дома – даглядаць хворых з прастудай?
Далей мой шлях ляжыць у крамы. Тут усё ціха і спакойна. У тым сэнсе, што і супрацоўнікі без масак, і наведвальнікі. Пакуль не гадзіна пік, можна абысціся без сапення за спіной наступнага пакупніка на касе.
Каб яшчэ абмежаваць сацыяльныя кантакты, раскладваю прадукты ледзь не па ўсёй стужцы перад касай! 🙂 Цяпер ніхто блізка не прысунецца.
Паставіўшы набытае ў ячэйку камеры пад ключ, кірую міма касаў у краму непрадуктовую і заўважаю свайго колішняга вучня, у якога была класным кіраўніком. Той відавочна рады сустрэчы, пытаецца, як справы. Я распытваюся ў яго. Паколькі ён набывае прадукты і адысціся ад касы не можа, выбар сацыяльнай дыстанцыі – за мной.
На маё пытанне адказвае, што збіраецца ў рэйс. Зараз ён – дальнабойшчык.
– Куды? – цікаўлюся. – У Італіі небяспечна… І не толькі там.
– Ды не, блізка, у Мюнхен.
– Германія?! Ой-ёй.
– Ат, – махае ён рукою. – Усё гэта так… Не звяртаю ўвагі…
Удачы табе, Сяргей! Шчыра! У дарозе і не толькі… Няхай усё будзе добра! Ты ж прасіў мяне ў сацыяльнай сетцы пажадаць табе ўдачы, каб вярнуцца дахаты да Новага года. Усё спраўдзілася. І ты за гэта быў удзячны! 🙂
У іншай сацыяльнай сетцы бачу, што знаёмы (пакуль толькі завочна) урач Уладзімір Патапкін, пра якога на нашым інфармацыйным партале распавядала мая сяброўка Варвара Чаркоўская з Салігорска, далучыўся да акцыі пад кодавай назвай «Я буду на працы! А вы заставайцеся дома» (насамрэч назва іншая). Прычым яго заклік зроблены па-беларуску!
– Доктар, удачы! – пішу яму камент. – Зараз уся надзея толькі на чалавечнасць урачоў… А яна, на жаль, у дэфіцыце…
І я, прабачце, ведаю, што кажу! Давялося сутыкнуцца апошнім часам, пабыўшы па волі лёсу не ў адной медустанове. Прычым не столькі пра ўрачоў хацелася сказаць, колькі пра медсясцёр і санітарак… Але пра гэта як-небудзь іншым разам. А вось урачоў, якіх я глыбока паважаю і шчыра ўдзячная, якраз за пару апошніх тыдняў паболела.
– Супрацьэпідэмічныя мерапрыемствы не ўсе лічаць чалавечнымі, – адказвае мне доктар з глыбінкі.
– Я пра іншае… Пра стаўленне да хворых увогуле…
Ад апошняга да гэтага часу ў шоку. Урач пацыентцы:
– Ну што, бабуля, бачыў я вашу выпіску. Справы ў вас няважныя…
– ?????????
Як вам?! Па-першае, бабуля па ўзросту яму – маці, а ніяк не бабуля. І не выглядае бабуляй. Нармалёвы зварот ад урача?! Па-другое… Гэта прафесійная этыка? Міласэрнасць? Якім словам такое назваць?!
Так што пакуль мае думкі ўслых зусім невясёлыя. Але я над гэтым працую! І мы будзем змагацца! За жыццё, за здароўе… За паважлівае стаўленне… І за сацыяльную дыстанцыю. Пакуль гэта неабходна. Таму… Лепей не дыхайце мне ў патыліцу, незнаёмцы і знаёмыя! Я не заўсёды бываю такой цярплівай. 🙂
Падпісвайцеся на наш канал у Telegram, групы ў Facebook, «УКантакце», у «Аднакласніках» – і будзьце ў курсе свежых навінаў! Толькі цікавыя відэа на нашым канале YouTube, далучайцеся!
Па дадзеных на 23 сакавіка, у Беларусі ўжо выпісаныя або рыхтуюцца да выпіскі 22 пацыенты. У іх тэст на каранавірус паказаў адмоўны вынік. Яшчэ 59 знаходзяцца пад медыцынскім кантролем. З усіх пацыентаў з каранавіруснай інфекцыяй толькі ў аднаго стан сярэдняй цяжкасці, але ёсць станоўчая дынаміка. Эпідэміялагічная сітуацыя застаецца стабільнай і кантралюемай. Пра гэта журналістам паведаміла падчас брыфінгу намеснік міністра аховы здароўя Алена Богдан.
Разам з тым, спецыяліст адзначыла, што на працягу апошніх некалькіх дзён тэрыторыя выяўлення выпадкаў віруса пашырылася.
Яна дадала, што выпадкі каранавіруснай інфекцыі зафіксаваныя ў Гомельскай і Гродзенскай абласцях, Мінску і Віцебску. Сярод усіх зарэгістраваных выпадкаў – 41 завазны. У агульным ліку хворых адзін замежнік, астатнія – беларусы. Сярэдні ўзрост пацыентаў – ад 15 да 49 гадоў, самым узроставым стаў 78-гадовы пацыент.
Усяго ў ізаляцыі знаходзяцца каля 1 тысячы 100 чалавек, прыкладна 8 тысяч 800 – пад медыцынскім назіраннем. Як адзначыла намеснік начальніка аддзела гігіены, эпідэміялогіі і прафілактыкі Міністэрства аховы здароўя Іна Карабан, усе кантакты выяўляюцца ў выніку інтэнсіўнай працы і апытання пацыентаў з пацверджаным дыягназам каранавіруснай інфекцыі.
Гэта неабходна для таго, каб своечасова выявіць кантактных з хворымі асобаў. У некаторых выпадках прыцягваюцца органы ўнутраных спраў, бо не заўсёды можна атрымаць поўную і дакладную інфармацыю. Усім тым, хто прыязджае з замежных краінаў, рэкамендаваная самаізаляцыя.
Акрамя гэтага, дадала Іна Карабан, усім рэкамендаваная такая мера, як сацыяльнае дыстанцыяванне. Гэта значыць, што ў грамадскіх месцах трэба трымацца на адлегласці метр-паўтара адно ад аднаго. Гэтая мера неабходная для прадухілення распаўсюджвання віруснай інфекцыі і для пазбягання інфіцыравання навакольных.
Вірусныя часціцы, патлумачыла эксперт, у кропельках сліны або слізі, якія выдзяляе чалавек пры кашлі, чханні або размове, могуць распаўсюджвацца на адлегласці 1-1,5 метра. Разам з тым, любы чалавек з прыкметамі віруснай інфекцыі павінен заставацца дома.
Што тычыцца забяспечанасці абсталяваннем для дапаможнай вентыляцыі лёгкіх, гэты паказчык у нашай краіне складае 38 на 100 тысяч насельніцтва (апараты ШВЛ і наркозна-дыхальныя), адзначыла намеснік міністра. Для параўнання: у ЗША гэты паказчык адпавядае 18 на 100 тысяч, Італіі – 8,3, Вялікабрытаніі – 12,9 на 100 тысяч насельніцтва.
Як адзначыла Алена Богдан, пакуль дастаткова і ложкавага фонду. Не спыненае аказанне медыцынскай дапамогі пацыентам з інфарктамі, інсультамі, вострай хірургічнай паталогіяй. На час спыненыя планавыя агляды – для таго, каб не павялічваць рызыку для пацыентаў старэйшага ўзросту (сталыя пацыенты і пацыенты з хранічнай паталогіяй з'яўляюцца найбольш частымі наведвальнікамі медустаноў).
У бліжэйшы час, дадала спецыяліст, у краіну паступяць тэст-сістэмы, якія былі распрацаваныя ў Кітаі і ўжо даказалі сваю эфектыўнасць.
Як распавяла Генеральны сакратар Беларускага таварыства Чырвонага Крыжа Вольга Мычко, грамадства забяспечыць дапамогу сталым людзям, бо менавіта яны з'яўляюцца самай уразлівай катэгорыяй. Паводле ацэнак экспертаў, падтрымка патрэбная 180 тысячам пенсіянераў. Валанцёры дапамогуць даставіць прадукты, сродкі гігіены, лекі, рэцэпты. Акрамя гэтага, у бліжэйшы час пачне працу псіхалагічная дапамога па тэлефоне.
Спісы валанцёраў змесцяць на сайце арганізацыі. Ім будуць выдадзеныя адпаведныя пасведчанні, а таксама вызначаныя каардынатары. Усё гэта робіцца для таго, каб пазбегнуць магчымых выпадкаў махлярства.
Акрамя гэтага, адзначыла Вольга Мычко, у бліжэйшы час пачне працу гарачая лінія псіхалагічнай дапамогі – па нумары 201. Спецыялісты лініі будуць аказваць псіхалагічную падтрымку, а таксама збіраць інфармацыю, якая дапамога яшчэ патрэбная насельніцтву.
Як падкрэсліла Вольга Мычко, Міжнародная федэрацыя Чырвонага Крыжа выдзеліць Беларусі 50 тысяч франкаў. Гэтыя сродкі пойдуць на набыццё сродкаў індывідуальнай абароны сясцёр міласэрнасці Чырвонага Крыжа і валанцёраў, бескантактавых тэрмометраў, а таксама на падтрымку псіхалагічнай службы, якая будзе працаваць кругласутачна.
Па словах галоўнага ўрача 39-й паліклінікі г.Мінска Вольгі Есьманчык, паліклінічныя ўстановы перайшлі на іншы рэжым працы. Выдзеленыя асобныя патокі для пацыентаў з тэмпературай. Гэта ці асобны ўваход, ці кабінеты на першым паверсе. Абмежаванае планавае наведванне. Усе мерапрыемствы, якія тычацца дыспансерызацыі альбо тых ці іншых дыягнастычных даследаванняў, наведванні ўрача перанесеныя на больш позні тэрмін. Гэтая мера датычыцца і планавых шпіталізацый. У выпадку неабходнасці экстраннай дапамогі яна аказваецца неадкладна.
У залежнасці ад эпідэміялагічнай сітуацыі кіраўнік арганізацыі мае права перагледзець гадзіны працы ўрача і медперсаналу і павялічыць час абслугоўвання на даму. Акрамя гэтага, для прыёму пацыентаў з тэмпературай прыцягваюцца вузкія спецыялісты – рэабілітолагі, неўролагі, кардыёлагі і г.д.
Падпісвайцеся на наш канал у Telegram, групы ў Facebook, «УКантакце», у «Аднакласніках» – і будзьце ў курсе свежых навінаў! Толькі цікавыя відэа на нашым канале YouTube, далучайцеся!
У 2018-ым годзе ў свеце на туберкулёз (сухоты) захварэлі 10 млн чалавек, 1,5 млн пацыентаў памерлі ў выніку хваробы. Прычым адной з сур'ёзных праблемаў, якая значна ўскладняе лячэнне захворвання, з'яўляюцца сухоты з множнай лекавай устойлівасцю. Так, у 2018-ым годзе мультырэзістэнтная форма туберкулёзу была дыягнаставаная ў больш чым 480 тысяч выпадкаў, распавёў на прэс-канферэнцыі ў Мінску каардынатар праграмаў па інфекцыйных захворваннях Краінавага офіса СААЗ Рэспублікі Беларусь Вячаслаў Гранькоў.
Штогод 24 сакавіка па ініцыятыве СААЗ адзначаецца Сусветны дзень барацьбы з туберкулёзам. Менавіта ў гэты дзень у 1882-м годзе нямецкі мікрабіёлаг Роберт Кох паведаміў пра сваё адкрыццё ўзбуджальніка туберкулёзу – палачкі Коха. У 1905-м вучоны быў уганараваны Нобелеўскай прэміяй у галіне медыцыны.
Пра эфектыўныя стратэгіі ў лячэнні і прафілактыцы туберкулёзу ішла размова ў Нацыянальным прэс-цэнтры. Спікерамі выступілі:
Па словах Вячаслава Гранькова, меры, якія прымаюцца на дзяржаўным узроўні, грамадскімі і пацыенцкімі арганізацыямі па барацьбе з сухотамі, а таксама Сусветнай арганізацыяй аховы здароўя, дазволілі значна знізіць смяротнасць у выніку захворвання. Так, дзякуючы сучасным мерам па прафілактыцы, дыягностыцы і лячэнні сухотаў, аказанні своечасовай дапамогі такім пацыентам на працягу 20 гадоў атрымалася выратаваць 58 млн жыццяў.
У Беларусі, распавёў Вячаслаў Гранькоў, тэмпы зніжэння захваральнасці ў выніку захворвання вышэйшыя, чым у іншых краінах Еўрапейскага рэгіёну СААЗ. Напрыклад, на працягу апошніх 10 гадоў у сярэднім у Еўрапейскім рэгіёне СААЗ захваральнасць на туберкулёз зніжалася на 4,3% у год. У Беларусі за гэты ж перыяд сярэднегадавое зніжэнне склала 6%. Прычым на працягу апошніх пяці гадоў гэты паказчык перавысіў 10%. Не апошнюю ролю тут адыграла ўкараненне хуткіх бактэрыялагічных і малекулярна-генетычных метадаў дыягностыкі туберкулёзу.
Застаецца актуальнай праблема туберкулёзу з множнай лекавай устойлівасцю. Беларусь па-ранейшаму адносіцца да ліку краінаў-лідэраў па ўзроўні колькасці мультырэзістэнтнага туберкулёзу сярод упершыню выяўленых і паўторна лечаных выпадкаў захворвання. У 2019-м годзе СААЗ выдала новыя рэкамендацыі, якія тычацца тэрапіі гэтай формы туберкулёзу. У іх прадугледжана, што ўсе пацыенты з такім дыягназам павінны атрымліваць новыя прэпараты. Беларусь, падкрэсліў Вячаслаў Гранькоў, стала адной з першых сярод краінаў Усходняй Еўропы і Цэнтральнай Азіі, дзе для ўсіх пацыентаў забяспечылі доступ да новых прэпаратаў (летась такое лячэнне атрымалі больш за 97% пацыентаў).
Зараз наша краіна можа падзяліцца з замежнымі калегамі атрыманым вопытам. Так, напрыканцы ліпеня 2019 года адкрыўся першы цэнтр СААЗ па ўкараненні новых прэпаратаў і рэжымаў для лячэння туберкулёзу з множнай і шырокай лекавай устойлівасцю. Правядзенне ў адукацыйным цэнтры РНПЦ пульманалогіі і фтызіятрыі курсаў павышэння кваліфікацыі запатрабаванае спецыялістамі з усяго свету, паведаміў прадстаўнік Краінавага бюро СААЗ.
Сярод перспектыўных напрамкаў Вячаслаў Гранькоў адзначыў прафілактычнае лячэнне туберкулёзу. Справа ў тым, што існуе так званы латэнтны туберкулёз. У арганізме чалавека мікабактэрыі туберкулёзу знаходзяцца ў неактыўным стане, але пры неспрыяльным збегу абставінаў могуць актывізавацца і выклікаць захворванне. Для асобнай катэгорыі грамадзянаў, напрыклад, для тых, хто жыве з ВІЧ, такая сітуацыя можа быць жыццёва небяспечнай.
Па словах Генадзя Гурэвіча, мінулы год быў паспяховым для айчыннай фтызіятрычнай службы. На 7,5% знізілася захворванне на туберкулёз з улікам рэцыдываў, колькасць смяротных зыходаў скарацілася на 14,5%. Сярод узроставай групы да 18 гадоў колькасць выпадкаў туберкулёзу ў 2019 годзе склала 23. Гэта – адзін з самых нізкіх паказчыкаў на постсавецкай прасторы і сярод краінаў Усходняй Еўропы, падкрэсліў Генадзь Гурэвіч, дадаўшы, што прычынай заражэння дзяцей часцей за ўсё з'яўляецца блізкі кантакт з інфіцыраванымі людзьмі.
Летась, распавёў дырэктар РНПЦ, паўсюдна быў укаранёны праект па пацыент-арыентаванаму лячэнню туберкулёзу. Акрамя таго, змены закранулі мадэлі фінансавання супрацьтуберкулёзнай службы. Як растлумачыў Генадзь Гурэвіч, у 2018 годзе ў Брэсцкай вобласці быў рэалізаваны пілотны праект. Ён быў накіраваны на скарачэнне часу знаходжання ў стацыянары хворых на туберкулёз. Пасля таго, як пацыент перастае ўяўляць небяспеку для навакольных (не з'яўляецца бактэрыявыдзяляльнікам), яго пераводзяць на амбулаторны этап, дзе працягваецца лячэнне пад кантролем медыцынскіх работнікаў.
Укараненне новай мадэлі аказання дапамогі пацыентам з сухотамі дазволіла палепшыць знаходжанне пацыентаў у стацыянары, а таксама павысіла эфектыўнасць эпідэміялагічнай абароны і інфекцыйнага кантролю пацыентаў. Акрамя гэтага, скарочана працягласць знаходжання ў стацыянарных аддзяленнях, што значна паменшыла рызыку «суперінфіцыравання», упэўнены Генадзь Гурэвіч.
Спецыяліст таксама адзначыў поспехі айчынных фтызіятраў у лячэнні і дыягностыцы сухотаў. Верыфікацыя дыягназу дасягае 91% (пры ўпершыню выяўленых выпадках) і 99% – сярод рэцыдываў.
Літаральна на працягу некалькіх дзён робіцца дакладны дыягназ і вызначаецца тактыка лячэння. Гэта дазваляе ў 93-94% выпадках паставіць дыягназ правільна.
Усяго ў Беларусі летась было зафіксавана 1 тысяча 759 наноў выяўленых выпадкаў туберкулёзу. Гэта на 155 чалавек меней, чым у папярэднім годзе. На ўліку ў супрацьтуберкулёзных дыспансерах знаходзіцца крыху больш за 3 тысячы пацыентаў, якія актыўна назіраюцца і лечацца. А літаральна 10 гадоў таму на ўліку ў спецыялістаў знаходзіліся ад 30 да 40 тысяч чалавек.
Фота з Нацыянальнага прэс-цэнтра – Вольга Стружынская.
Падпісвайцеся на наш канал у Telegram, групы ў Facebook, «УКантакце», у «Аднакласніках» – і будзьце ў курсе свежых навінаў! Толькі цікавыя відэа на нашым канале YouTube, далучайцеся!
Жыццё ідзе. Жыццё працягваецца, толькі дзесьці і ў чымсьці зараз па вядомых прычынах запавольваючы свой штодзённы разбег. І хаця Вясна раптам вырашыла, што ёй трэба колькі начэй ды ранкаў счакаць, народныя святы прыходзяць да нас у сваім даўным-даўно вызначаным парадку.
Вось і сёння – такія любімыя многімі Саракі. А значыць, час выпякаць птушачак з цеста, частаваць імі родзічаў, знаёмых (і не толькі) ды клікаць-гукаць Вясну!
Спадзяюся, усе памятаюць, адкуль такая назва ў гэтага свята? Бо нашыя продкі лічылі, што на Саракі прылятае 40 птушак (праваслаўныя ж узгадваюць у гэты дзень 40 севасційскіх пакутнікаў)! Праўда, з сёлетнім надвор’ем шмат ужо ў якіх мясцовасцях назіралі самых розных пералётных птушак. Мы ж з братам 20 сакавіка на свае вочы бачылі 2 невялікія групы. І адна з іх на вачах выстраілася ў клін!
Даўней сяляне прыкмячалі: калі на Саракі будзе мароз, значыць, чакаць нам іх яшчэ ажно 40! Гляджу я на прагноз Белгідрамету па Чэрвеню на 22 сакавіка – і што бачу?! Ноччу і раніцай – мінус 2-4, удзень – 0, увечары – мінус 1-3. На нас насоўваецца зіма?!
А мы – усё роўна на вуліцу! З выпечанымі птушачкамі. Падкідваем іх уверх ды Вясну клічам. І колькі ж радасці прыносяць гэтыя жавароначкі з цеста – адным сваім выглядам! А ўжо калі зробленыя ўласнымі рукамі…
Пасля таго, як летась я напісала ў блогу пра сваю сімпатыю да гэтага свята, некалькі маіх добрых знаёмых з розных раёнаў Беларусі адгукнуліся: «А мы таксама выпякаем жаваронкаў!» І гэта так здорава, калі народныя традыцыі не губляюцца, а аб’ядноўваюць людзей.
Звычайна калі па вясне згледжваю жаваранкаў, дзікіх гусей, лебедзяў альбо буслоў, дык дужа радуюся. Бо сапраўды яны быццам нясуць на крылах вясну. І проста прыемна, бо люблю гэтых птушак.
Чаго не скажаш пра варонаў (воранаў). Гэткіх нахабніц (нахабнікаў) яшчэ пашукаць! Там, дзе яны гняздуюцца, няма магчымасці хоць калі пабыць у спакоі. У нас у Чэрвені бліжэйшыя да нашага дома месцы гнездавання – ля цэнтральнай раённай бальніцы (на бярозах) і ля дзіцячага садка (у елках).
І калі адна з гэтых кампаній рэзка зрываецца з дрэваў і пачынае рабіць «колы гонару» проста над галавой… Ага, страшнавата. І чамусьці ўвесь час прыгадваецца гэтае: «Добра, што каровы не лётаюць!» 🙂 А паколькі насупраць бальніцы якраз і знаходзіцца аўтобусны прыпанак, з якога я еду на працу… Можаце ўявіць мой ранішні стан!
Не забываюцца вароны і наведвацца да смеццевых кантэйнераў, якія таксама знаходзяцца ў полі майго зроку. Ну што магу сказаць… Бывае, яны трыбушаць пакеты са смеццем не горш за сабак ці катоў, разносячы, да ўсяго, па наваколлі… Карацей, калі іх няма, дык неяк значна спакайней пачуваешся, а не чакаеш штохвіліннага «артабстрэлу».
Як вы ўжо зразумелі, Саракі – не толькі свята вясны, але і свята птушак. Таму сёння мы прыгадваем і ўшаноўваем іх (можна пакарміць), а таксама назіраем за імі.
Як жа мне падабаюцца лебедзі! Раней, калі непадалёк знаходзілася нядобраўпарадкаваная копанка з зарослымі берагамі, адна пара часта прылятала туды. А бывала, плаваў толькі адзін (адна?!) лебедзь.
Пасля таго, як высеклі кустоўе па берагах, вычысцілі копанку, надалі ёй форму, яна зрабілася нават на выгляд… якойсьці нежывой. І хто ведае, што сталася таму прычынай. Ужо даўнавата да яе не падыходзіла. Магчыма, штосьці змянілася ў лепшы бок. І мы сёлета зноўку пабачым там прыгожых птушак. А ў вас ёсць любімыя сярод пярнатых?!
Я яшчэ вельмі люблю буслоў. Па дарозе на дачу мы праязджаем міма воданапорнай вежы, на якой ужо не першы год яны гняздуюцца. І так цікава назіраць дзень пры дні, як спачатку там бачная адна галава. Дзве… Зноў адна… А пасля тры ці чатыры! Гэта калі ўжо малыя бусляняткі становяцца на свае доўгія ножкі і з цікавасцю аглядаюць навакольны свет.
А некалькі гадоў таму буслы палюбілі збірацца перад адлётам непадалёк ад нашай дачы! І звычайна столькі іх развітальна кружыцца ў паветры! Прыгожае, але і сумнае відовішча ўвосень... Таму не будзем пакуль пра яго ўзгадваць. Мы ж пра прылёт! Пра сустрэчу!
Да гэтага часу памятаю матэрыял майго брата-журналіста ў «раёнцы», у якім ён зазначаў, што на Дабравешчанне (7 красавіка) замест буслоў да нас прыляцелі… завеі! Не атрымаць бы нам такі сцэнар і сёлета…
Але пакуль тое будзе… Выпякаем птушачак, гукаем Вясну і ўсміхаемся сонейку! Усім – цудоўнага дня, здароўя і… Смачна есці – адмысловую выпечку!
One fine body…