27.03.2019
27.03.2019

А на дачы – удача! Знаёмцеся: макрыца лекавая!:)

logo
Думкі ўслых
0 43
Памер шрыфта:
  • A
  • A
  • A

…Нядзеля. 24 сакавіка. Мы прыехалі на ўласную сядзібу. Ветрана, але сонечна. А галоўнае – практычна суха. Усюды можна хадзіць – і не тапіцца. Нідзе не стаіць вада. Нават у барознах. Нават у традыцыйных лужынах на дарозе, па-за межамі ўчастка. І гэта проста фантастыка!

Вось такі сюрпрыз нам ад сёлетняй вясны. Мой першы дачны дзень-2019 – 24 сакавіка. Мора шчасця! Бо часцей за ўсё нават у красавіку на сядзібу яшчэ не ўлезці. Больш за тое! Нават на пачатку мая. Калі ідуць дажджы, да зямлі не падступіцца… І ледзь не кожны сусед лічыць сваім абавязкам «прайсціся» (на словах) па нашаму «вадасховішчу». А тут…

Па дарозе да сядзібы чуем песню жаўрука. Непадалёк ад павароту на вуліцу нам прыветна махаюць пушыстыя «коцікі» на дрэве. Якія яны ўжо вялікія! Вось-вось з’явіцца і жоўтае ўпрыгажэнне на іх.

То там, то тут на сядзібах красуюць напоўніцу першыя веснавыя кветкі. І заліваецца на суседскім участку, седзячы на жэрдачцы птушынага дамка, гарэзлівы шпак.

Свежае паветра… Не, у нашым Чэрвені яно і так досыць свежае, паколькі не дымяцца тут ніякія прамысловыя прадпрыемствы са шкоднымі выкідамі. Але на дачы… Стаіш і дыхаеш з задавальненнем! Гэта крыху пазней ужо паветра на некаторы час перастане быць прыемным. Калі многія дачнікі дружна пачнуць спальваць непатрэбнае, тое, што заляжалася з зімы ці нават з мінулай восені. Тады толькі і паспявай уварочвацца ад клубоў дыму з розных бакоў. А пакуль яшчэ досыць свежа.

Адчыняю цяпліцу, дзе пад восень высыпалі на зямлю рэшткі насення алейнай рэдзькі, каб аздаравіць глебу… І не магу ўтрымацца ад смеху! Рэдзька тая ёсць! І нават пахне даволі моцна ў цяпліцы… рэдзькай. Але пераважную большасць зямлі займае макрыца! Ды яшчэ і цвіце ўжо заваблівымі белымі зорачкамі!

макрыца лекавая

Зрэшты, гэта, мабыць, адзінае пустазелле, якое я звычайна вырываю з задавальненнем. Увогуле ж, не зусім гэта і пустазелле, а… Так-так! Малайцы, хто здагадаўся з першай літары! Макрыца – расліна з лекавымі ўласцівасцямі. Праўда, адразу ж з удакладненнем: нельга ўжываць людзям з паніжаным ціскам і тым, у каго на макрыцу праяўляюцца алергічныя рэакцыі. Для іншых жа…

Можна рабіць гарбату, якая, па словах даследчыкаў, аказвае заспакаяльнае дзеянне на арганізм і ўмацоўвае яго. Для гэтага адну лыжку травы заліваем шклянкай кіпню, настойваем пад накрыўкай 5 хвілін і п’ём па палове шклянкі тры разы на дзень. Не ведаю, наколькі прыемны смак атрымліваецца… Трэба пакаштаваць!

Сок макрыцы раяць закапваць у вочы… Але мне здаецца, што без парады з урачом лепей не спрабаваць займацца такім самалячэннем. Усё ж – вочы… А вось як дачнік са стажам раю, асабліва ўлетку, карыстацца лекавымі ўласцівасцямі макрыцы, калі ногі баляць ці гудзяць ад стомы. Трэба яе, свежую, пакласці ў абутак замест вусцілак! Траўка ж сама па сабе прыемная, вільготная пастаянна, таму і атрымала такі назоў – макрыца…

Пры захворваннях скуры можна выкарыстоўваць прымочкі з адвару макрыцы. 4 лыжкі травы заліць 1 літрам вады, давесці да кіпення, паменшыць агонь і гатаваць 5 хвілін. Затым настаяць 2 гадзіны і працадзіць.

А яшчэ, да свайго здзіўлення, даведалася, што ёсць шмат рэцэптаў… страў з макрыцы! Тут і салаты, і яечня, і пельмені, і боршч…

Ну-у-у-у… Дзьмухавец спажывала, крапіву таксама… Дарэчы, першая страва з крапівы, з курыцай і смятанай – такая смаката! А карысці колькі! Але да першай ядомай  крапівы яшчэ трэба пачакаць…

Што ж датычыцца макрыцы… Мабыць, не рызыкну пакаштаваць яе ў салаце… А вы?!

Матэрыялы на сайце slushna.by носяць інфармацыйны характар і прызначаныя для адукацыйных мэтаў. Інфармацыя не павінна выкарыстоўвацца ў якасці медыцынскіх рэкамендацый. Ставіць дыягназ і прызначае лячэнне толькі ваш урач. Рэдакцыя сайта не нясе адказнасці за магчымыя негатыўныя наступствы, якія ўзніклі ў выніку выкарыстання інфармацыі, размешчанай на сайце slushna.by

0 43

Журналіст, блогер. Вышэйшая філалагічная адукацыя. У 1996 годзе скончыла Беларускі дзяржаўны педагагічны ўніверсітэт імя Максіма Танка (дыплом з адзнакай) па спецыяльнасці «беларуская мова і літаратура». З 2003 па 2005 год па ўласнай ініцыятыве вучылася дыстанцыйна ў Еўрапейскай школе карэспандэнцкага навучання, маю пасведчанне аб заканчэнні курсу «Журналістыка». У журналістыцы – з 2001 года. Працавала загадчыкам аддзела пісьмаў і масавай работы, журналістам у газеце «Раённы веснік» (г.Чэрвень), уласным карэспандэнтам абласной газеты «Мінская праўда» па Чэрвеньскім, Уздзенскім і Старадарожскім раёнах. З 2018 года – рэдактар, аўтар блога «Думкі ўслых» на сайце "Слушна".