Чорнавокая жанчына сядзела і плакала. Яе слезы цяклі па белых шчоках. Побач сядзелі дзве блакітнавокія сяброўкі. Яны прыціскалася да яе, выціралі слёзы жанчыны. У чорных вачах адлюстроўвалася ўсё чорнае, што мела яна ў душы. І калі зазірнуць туды, то можна ўбачыць, што чорнае поле засеяна нібыта да канца краявіду. Адна сяброўка падала сурветку, … Чытаць далей Чорнае поле (філасофская казка) + аўдыё