Ці бяспечная электронная цыгарэта?

Спрэчкі пра небяспеку электронных цыгарэт не сціхаюць з моманту з'яўлення апошніх. Разам з тым, папулярнасць гэтай прылады для палення расце. І калі частка «прыхільнікаў» электроннай цыгарэты “парыць”, таму што модна і нібыта бясшкодна, іншыя пазіцыянуюць працэс як эфектыўны сродак адмовы ад тытунекурэння.

Ці бяспечная насамрэч электронная цыгарэта і ці дапаможа яна кінуць паліць?

Што такое электронная цыгарэта?

Электронная цыгарэта — гэта прылада, якая працуе па аналогіі з інгалятарам. Падчас удыху ў арганізм трапляе вадкасць у выглядзе пару. Адчуванні пры гэтым узнікаюць практычна тыя ж, што і пры ўдыханні дыму звычайнай цыгарэты. Вадкасцю для курэння запоўненыя спецыяльныя картрыджы, якія пасля выкарыстання мяняюцца альбо запраўляюцца зноў. У складзе вадкасці вытворцам можа быць дададзены ці не дададзены нікацін. Менавіта адсутнасць гэтага рэчыва, а таксама прадуктаў гарэння, якія вылучаюцца пры курэнні звычайных цыгарэт, і ёсць галоўны аргумент, які прыводзяць аматары электронных цыгарэт на сваю карысць.

Разам з тым, электронныя цыгарэты, у адрозненне ад звычайных, не сертыфікаваныя. Таму адназначна казаць пра тое, што яны не наносяць шкоды, не зусім карэктна. Наяўнасць адпаведнага сертыфікату прадугледжвае кантроль утрымання таго ці іншага складніка. У звычайных цыгарэтах «доза» дакладна рэгламентаваная Сусветнай арганізацыяй аховы здароўя (СААЗ). Электронныя цыгарэты не прайшлі адпаведных выпрабаванняў СААЗ, а толькі былі пратэставаныя некаторымі незалежнымі даследчымі арганізацыямі. Агульнага меркавання пра бяспеку электронных цыгарэт у свеце няма.

Электронная цыгарэта складаецца з:

• святлодыёда, які імітуе «агеньчык» цыгарэты;
• акумулятара і мікрапрацэсара;
• сэнсара;
• распыляльніка і картрыджа з вадкасцю.

Як працуе электронная цыгарэта

Вадкасць, якая запраўляецца ў электронную цыгарэту, набываецца асобна і можа ўтрымліваць араматызатары. У яе складзе — змяшаныя ў розных прапорцыях прапіленгліколь і гліцэрын, а таксама нікацін, якога, як ужо адзначалася, можа і не быць.

У складзе традыцыйнага «напаўняльніка» для электронных цыгарэт:

• 55–62% прапіленгліколю;
• 30–35% гліцэрыну;
• 0–3,6% нікаціну;
• 2–4% араматызатараў;
• вада ў пэўнай канцэнтрацыі.

Прапіленгліколь — гэта вязкая празрыстая вадкасць, якая практычна не пахне, мае крыху саладжавы прысмак, валодае гіграскапічнымі ўласцівасцямі (здольнасць рэчываў паглынаць вадзяныя пары з паветра). Прапіленгліколь дазволены да ўжывання ў якасці харчовай дабаўкі. Ён досыць шырока выкарыстоўваецца ў розных сферах прамысловай вытворчасці, у тым ліку харчовай, касметычнай і фармацэўтычнай. Прапіленгліколь часткова выводзіцца з арганізма ў першапачатковым выглядзе, а тое, што застаецца, ператвараецца ў малочную кіслату, якая засвойваецца арганізмам.

Гліцэрын таксама з'яўляецца вадкасцю без колеру і ўжываецца ў прамысловасці. Разам з тым, у працэсе дэгідрадацыі, прасцей кажучы, абязводжванні, гліцэрын робіцца таксічным, асабліва для дыхальных шляхоў.

Разбіраемся ў дэталях

На першы погляд, усё проста. Заправіў картрыдж духмянай вадкасцю, паліш і нават здароўю не шкодзіш… Але не ўсё так адназначна. Так, з аднаго боку, шкодныя рэчывы, якія ў вялікай колькасці ўтрымліваюцца ў звычайных цыгарэтах, перастаюць паступаць у арганізм. Адзначаецца нават паляпшэнне самаадчування.

Разам з тым, большасць вытворцаў дадаюць у склад вадкасці нікацін. Адбываецца элементарная замена адной цыгарэты на другую, хіба што электронную. Гэта значыць, што канчаткова развітацца са шкоднай звычкай не атрымаецца. Бо менавіта нікацін выклікае прывыканне, а значыць, арганізм усё адно будзе патрабаваць новую дозу гэтага рэчыва.

Варта ўлічваць, што ўдыханне пару і дыму адрозніваюцца па сваёй сутнасці. Пар не дастаўляе таго пачуцця «насычэння», як дым. Таму чалавек, якія аддае перавагу электроннай цыгарэце, паліць нашмат часцей або выбірае больш «моцную» вадкасць у картрыджы.