24 мая ва ўсім свеце адзначылі Еўрапейскі дзень паркаў. Яго мэта павысіць прэстыж запаведных зон, данесці да грамадскасці неабходнасць падтрымання іх жыццядзейнасці і абароны.
У нашай краіне шмат нацыянальных паркаў, якія вартыя таго, каб іх убачыць і натхніцца прыгажосцю мясцовай прыроды.
Экатурызм у наш час знаходзіцца на піку сваёй папулярнасці. Падарожжы невялікімі турыстычнымі групамі па прыродных славутасцях Беларусі — ці не лепшы спосаб захаваць сацыяльную дыстанцыю і выдатна адпачыць. І калі беларускія нацпаркі па-ранейшаму асацыююцца ў вас толькі з зубрамі (хоць яны, бясспрэчна, цякавыя), тады надышоў час расказаць пра ўсю разнастайнасць варыянтаў адпачынку. Прапаноўваем вам шэраг паркаў, дзе зможаце атрымаць незабыўныя эмоцыі.
Белавежская пушча
Рэліктавы лес, адзін з найстарэйшых захаваных у Еўропе, рэдкія віды флоры і фауны і, дарэчы, самая вялікая папуляцыя зуброў — нездарма гэты нацыянальны парк рэспублікі знаходзіцца пад апекай ЮНЕСКА і ўваходзіць у спіс Сусветнай спадчыны чалавецтва. Тут размяшчаліся стаянкі старажытных часоў, палявалі князі Вялікага княства Літоўскага і царская сям'я Расійскай імперыі… Гісторыя Белавежскай пушчы як запаведнай зоны пачалася ў 1939 годзе, а ў 1991-м гэтая тэрыторыя набыла новы статус — Нацыянальны парк Рэспублікі Беларусь, што дазволіла захаваць і абараніць. разнастайнасць.
Гэта сапраўды ўнікальная прыродная, культурная і гістарычная славутасць, аб'ект навуковых даследаванняў —
тут растуць дрэвы, якім больш за 500 гадоў, ёсць куткі, якія не бачылі чалавека, захаваліся балоты і знікаючыя віды раслін, жыве вялікая колькасць рэдкіх жывёл, птушак і насякомых. Упрыгожванне пушчы — рэкі і штучныя вадасховішчы.
Патрапіць у Белавежскую пушчу можа любы чалавек. Дарэчы, гэта самы папулярны кірунак для замежных турыстаў, якія выбіраюць экскурсіі па Беларусі. У нацыянальным парку распрацаваны шматлікія маршруты: пешаходныя, веласіпедныя, аўтамабільныя і аўтобусныя. Гіды праводзяць аглядныя экскурсіі: па пушчы, музеі прыроды, экскурсійным вальерам, археалагічнаму музею пад адкрытым небам, рэзідэнцыі Дзеда Мароза.
Нацыянальны парк «Прыпяцкі»
Галоўная ўнікальнасць гэтага парку — разнастайнасць. Яна назіраецца ва ўсім — у жывёлах, якія тут жывуць, і ў прыродзе. У гэтым парку ёсць і лугі, і лясы, і балоты.
Парк расцягнуўся на 45 кіламетраў уздоўж звілістых цячэнняў Прыпяці. Увесну ўзровень вады паднімаецца да 4 метраў: рака залівае лясы і лугі, ператвараючыся ў мора. А яшчэ гэтае месца —рай для птушак. Увесну іх тут літаральна дзясяткі тысяч. Дарэчы, зубры водзяцца не толькі ў Белавежскай пушчы, але і тут.
У Прыпяцкім ёсць некалькі экалагічных сцежак:
- Можна паглядзець на 800-гадовы дуб у асяроддзі «маладых» 300-гадовых дубоў на сцежцы «Цар-дуб»
- Ёсць і сцежка да не менш уражлівай «Цар-хвоі»
- Для аматараў журавін і расянкі — маршрут па верхавым балоце
- І, вядома, водная прагулка па Прыпяці. Можна замовіць цэлы цеплаход. Варыянт сціплей — маторная лодка.
Нарачанскі нацыянальны парк
Сваю назву Нацыянальны парк атрымаў па імені самага вялікага возера Беларусі. Але акрамя Нарачы, на тэрыторыі нацпарка размясціліся яшчэ больш за 40 дзіўнай прыгажосці азёр, густыя лясы з рэдкімі відамі раслін і жывёл, рэкі, мінеральныя крыніцы.
35 відаў рыб, 314 — пазваночных, 218 — птушак (51 з іх унесены ў Чырвоную кнігу), 1400 відаў раслін. У пачатку мінулага стагоддзя тут быў рэспектабельны раён для адпачынку, у 1950-х знайшлі крыніцы мінеральных вод і сапрапелевых гразяў і арганізавалі курортна-лячэбную зону, пабудавалі санаторыі і аздараўленчыя цэнтры (адпачынак у Беларусі стаў вельмі прывабным для многіх), а ў 1999-м заснавалі нацыянальны парк для захавання прыроднага багацця рэгіёна, ландшафта і біяразнастайнасці.
«Нарачанскі» цікавы і з пункту гледжання неверагодна маляўнічай і ўнікальнай прыроды, гістарычных славутасцяў і культурных аб'ектаў. Тут арганізаваны турыстычныя стаянкі (усяго 16), распрацавана больш за 30 экскурсійных маршрутаў, пешыя, водныя, веласіпедныя, каб убачыць славутасці Нацыянальнага парку, ёсць умовы для заняткаў дайвінгам, рыбалкай і паляваннем.
Нацыянальны парк «Браслаўскія азёры»
Сінявокая Беларусь — асабліва актуальна гэтае «другое імя» нашай краіны гучыць тут, у нацпарку «Браслаўскія азёры». 267 азёр, 20 рэк — унікальны ландшафт, маляўнічыя астравы, курганы. Самае глыбокае возера — Воласа Паўднёвае, 40 м, самае вялікае — Дрывяты, 36 кв. м. Самае цікавае — Струста, на ім размяшчаецца некалькі выспаў, а на самым вялікім з іх размяшчаецца яшчэ адно возера, унутранае.
У азёрах жыве 34 віды рыб. Раней у лясах тут вадзіліся зубры і тарпаны, але з-за кліматычных змен жывёлы сышлі з гэтых тэрыторый. Затое зараз аднавілася папуляцыя высакароднага аленя. Унікальны ў нацыянальным парку і раслінны свет, каля 20 відаў раслін — з Чырвонай кнігі.
Для велатурыстаў на Браслаўшчыне ёсць некалькі маршрутаў рознай працягласці. Самы доўгі называецца «Вакол азёр», цягнецца 110 кіламетраў і праходзіць праз самыя маляўнічыя месцы парку. Ёсць і маршрут для аматараў гісторыі, падчас якога турысты могуць убачыць старажытныя храмы.
У «Браслаўскім парку» можна адправіцца на сафары і ўбачыць дзікіх жывёл зблізку.
Налібоцкая пушча
Налібоцкая пушча — найбуйнейшы лясны масіў Беларусі ў гадзіне язды ад Мінска. Яна не ўваходзіць у спіс нацыянальных паркаў і запаведнікаў, але тут на шмат кіламетраў вы не сустрэнеце ніводнага чалавека: вакол вас будуць толькі дрэвы і балоты.
Сюды ідэальна прыязджаць на веласіпедзе, тут пракладзена веласіпедная траса EuroVelo-2, якая злучае еўрапейскія сталіцы ад Дубліна да Масквы. Таксама тут штогод праходзяць вела- і водныя марафоны. І калі Бярэзінскі запаведнік славіцца сваёй фаунай, то Налібоцкая пушча — флорай. Наўрадці вы будзеце весці падлік сустрэтых раслін, але тут іх 820 відаў, чвэрць якіх адносяцца да лекавых, многія з іх занесены ў Чырвоную кнігу.
https://bel.24health.by/drevy-lekary-u-belarusi-kudy-paexac-kab-atrymac-porcyyu-zdarouya/
