Напружанне расце
«Мне ўсё жыццё казалі, што я павінна быць шчаслівая, што выціраю немаўляці, які плача, попу замест таго, каб піць каву ў цішыні, слухаць музыку і займацца медытацыяй. Дык вось, гэта не мая мара! Гэта навязана мужчынамі!», «Я павінна прыкідвацца слабой і дурной толькі для таго, каб нейкая няўпэўненая ў сабе асобіна магла адчуць сябе мужчынам?», «Не збіраюся пакутаваць на высокіх абцасах, марнаваць плойму грошай на касметыку, каб быць усяго толькі сэксуальным аб'ектам для тых, каму лянота схадзіць лішні раз у душ».
Такія паведамленні мільгаюць у абмеркаваннях жанчын, якія адносяць сябе да феміністак. У процівагу ім мужчыны пішуць, што такімі глупствамі займаюцца толькі страшныя цёткі, якія не хочуць даглядаць сябе і якія нікому не патрэбныя.
У Пецярбургу актывісткі адкрылі кавярню толькі для жанчын, матывуючы гэта тым, што ім трэба мець прастору, вольную ад мужчынскіх замахаў як на цела, так і на розум.
У многіх мужчын нават згадкі пра фемінізм выклікаюць агрэсію. Мабыць, не ў кожнай тэме можна сустрэць так шмат адкрытай агрэсіі з абодвух бакоў. То мужчыны штурмам спрабуюць патрапіць у жаночую прастору з кветкамі, а жанчыны прыраўноўваюць гэта да абразы. То жанчыны заварочваюць у пялёнкі кавалкі мяса і праводзяць акцыю ля ваенкамата «Нараджай мяса»...
І ўсё гэта на фоне шквалу абясцэньвання, нецэнзурнай лаянкі, пагрозаў у сацыяльных сетках. Чаму?
Разбірацца ў праблеме дапамагаюць пастаянныя эксперты рубрыкі «Пра што маўчаць мужчыны»:
- Максім Пылёў, практыкуючы псіхолаг, гештальт-кансультант, групавы псіхатэрапеўт, праграмны кіраўнік рэабілітацыйнага цэнтра «Фенікс»;
- Аляксандр Тыманюк, магістр псіхалагічных навук, гештальт-тэрапеўт, супервізар Маскоўскага Гештальт Інстытута, старшыня праўлення заснавальнікаў АГА «Цвярозая Сіла» г.Брэста.
Ці разбурае фемінізм адносіны?
Еўрапейскія мужчыны прызнаюцца, што цяпер лішні раз не скажуць жанчыне камплімент, паколькі асцерагаюцца абвінавачванняў у дамаганнях. А ўжо пра сэкс і казаць няма чаго. Да прыкладу, у Швецыі адсутнасць канкрэтнай згоды на яго прыраўноўваецца да згвалтавання. А гэта можа каштаваць як добрай пасады і страты дзелавой рэпутацыі, так і рэальнага тэрміну.
У сувязі з гэтым зусім не дзіўна, што мужчыны пачалі масава адмаўляцца ад заляцанняў, сэксу і спробаў пабудаваць шлюб. Балазе, рынкі сэкс-цацак і фільмаў для дарослых квітнеюць. Тэндэнцыя набывае сусветныя маштабы.
Даследаванні сацыёлагаў сведчаць, што, напрыклад, у ЗША і Японіі ўзрастае колькасць маладых мужчын ад 22 да 35 гадоў, якія не вядуць палавое жыццё і не хочуць уступаць у шлюб. У Японіі – рэкордная колькасць нежанатых мужчын (61,4%) і незамужніх жанчын (49,5%) ні з кім не сустракаецца. Прыкладна 25% японцаў ніколі не займаліся сэксам.
Складана сказаць, ці ўплыў гэта фемінізму. Факт у тым, што сучасныя рэпрадуктыўныя паводзіны ў развітых краінах прыводзяць да зніжэння нараджальнасці.
Жанчыны ставяць пытанне пра поўны перагляд поларолевых адносінаў. Усё часцей яны адмаўляюцца быць сэксуальнымі аб'ектамі. І заклікаюць глядзець ім у вочы, а не ў зону дэкальтэ. Як гэта для мужчын?
