Як мужчыну выхоўваць чужое дзіця? (+відэа)

Адносiны

0 197

Аўтар:

Святлана Стахоўская

Памер шрыфта:

Ва ўмовах, калі кожны другі шлюб заканчваецца разводам, нам даводзіцца не толькі зноў і зноў спрабаваць разабрацца ў нюансах любоўна-побытавых хітраспляценняў. З гадамі шанец на тое, што ў нашага абранніка ўжо будуць дзеці, толькі расце.

Звычайна прынята казаць пра тое, ці складана зноў выйсці замуж жанчыне з дзецьмі і ці можа яна здабыць сваё шчасце.

Карэспандэнт «Слушна» вырашыла стаць на мужчынскі бок і паглядзець на гэтую праблему з іншага ракурсу. З якімі цяжкасцямі ў нас сустракаецца мужчына, які вырашыў будаваць адносіны з жанчынай, якая мае дзяцей? Разбіраемся разам з псіхолагамі.

Аляксандр Тыманюк

Магістр псіхалагічных навук, гештальт-тэрапеўт, супервізар Маскоўскага Гештальт Інстытута, старшыня праўлення заснавальнікаў ПГА «Цвярозая Сіла» Брэста

Са сваёй практыкі магу сказаць, што мужчыны часта звяртаюцца з праблемай таго, што ім цяжка знаходзіцца ў такой сям'і на другі ролі. Накшталт і з жанчынай ёсць любоў, і адносіны з дзецьмі добрыя. Але ў 90% выпадкаў прыняцце асноўных рашэнняў няпростае. Бо ў дзяцей ёсць яшчэ іх біялагічны бацька, які можа так ці інакш прымаць удзел у выхаванні. Гэта складаны момант маральнага плану. І часта ён выклікае адчай.

Аляксандр Тыманюк

Часам у некаторых пытаннях менавіта мужчыну ў сям'і трэба праявіць цвёрдасць, непахіснасць. Са сваімі дзецьмі прасцей: пакрычалі-паплакалі-памірыліся. З чужымі сітуацыя можа быць невыносна абвостранай. Дзіця заўсёды можа пакрыўдзіцца, сысці, пачынаць з'едліва адказваць: «А хто ты тут такі, каб мной камандаваць? Ты мне не тата. А мой тата ніколі б так не зрабіў». Часта прысутнічае і рэўнасць да маці. Здаецца мужчына і гатовы ісці на кантакт з дзiцём, а таму гэтага не хочацца і ён у гэтым не мае патрэбы. Тут шмат што залежыць ад атмасферы ў новастворанай сям'і і ад пазіцыі маці.

Максім Пылёў

Практыкуючы псіхолаг, гештальт-кансультант, групавы псіхатэрапеўт, праграмны кіраўнік рэабілітацыйнага цэнтра «Фенікс»

Самы распаўсюджаны факт. Часта новы муж кажа: «У дзіцяці ёсць тата, хай ён і займаецца. Пры чым тут я. Адносін да выхавання не маю». Гэта памылка. Мужчына першапачаткова бярэ шлюб з жанчынай з дзіцём. Таму аўтаматычна бярэ адказнасць за ўсю сям'ю. Немагчыма клапаціцца аб кімсьці адным і цалкам ігнараваць іншага. Другі момант, калі мужчына наадварот забараняе мець зносіны з другім бацькам. Адбываецца сімвалічнае забойства бацькавай фігуры. І дзіця, і новы мужчына павінны прызнаць: ёсць біялагічны бацька. Гэта важна. Калі будзе адбывацца па-іншаму, то ў першую чаргу гэта адаб'ецца на дынаміцы фарміравання структуры асобы ў дзіцяці. У першым выпадку ў яго будзе адчуванне, што ён не патрэбны. Як быццам ён трэці лішні. У другім - велізарнае пачуццё віны і сораму. Бо другі бацька ёсць, а цяперашняя сям'я да яго негатыўна ставіцца. Можа паўстаць негатыўная дынаміка ўзаемадзеяння сямейнай сістэмы. Уся сям'я пачне функцыянаваць праз сімптом. Дзіця будзе моцным элементам, які звязвае новаспечаных мужа і жонку. Гэта можа прывесці да фарміравання залежных і сазалежных адносін, таксічнага сораму і віны ўнутры сям'і, да рознагалосся паміж мужам і жонкай. Дзіця можа ў такім выпадку ўспрымацца маці як клопат. Як быццам калі б яго не было, усё б у яе ў асабістым жыцці было нармальна. Мама пачне несвядома ўздзейнічаць агрэсіўна.

Аляксандр Тыманюк

І жанчыне, і мужчыну важна прызнаць першапачаткова тое, што быў іншы мужчына і ён з'яўляецца бацькам. Дзіця будзе ўнутрана апеляваць да яго, хацець да яго, нават калі ён алкаголік, прапашчы чалавек.

Аляксандр Тыманюк

Важна выпрацоўваць непрадузятасць да таго, што адбываецца. Свядома прыкладаць намаганні, каб не ўзрывацца, дазволіць дзіцяці быць такім, якое яно ёсць. Са сваім болем, са сваёй крыўдай, са сваёй рэўнасцю. Мужчына павінен гэта вытрымаць і не пачаць «мачыць». Не ўключацца рэўнасцю, не канкурыраваць.

Праверка адносін на трываласць. Акрамя стандартнай прыціркі характараў, праз якую праходзяць усе пары, неабходны адаптацыйны перыяд у камунікацыі з дзецьмі. Жорсткая праверка на сталасць і мудрасць, здольнасць знаходзіць кампрамісы.

да зместу

Пяць парадаў мужчынам па выхаванні чужога дзіцяці

Парада 1. Цвяроза ацаніце свае сілы

Дакладна разумейце, што ў жанчыны ёсць дзіця. Падумайце, ці рэальна вы гатовыя ўзяць адказнасць за эмацыянальны, фінансавы стан дзіцяці, за яго бяспеку. Ці зможаце вылучаць час для сумесных заняткаў, разбірацца з дзіцячымі пытаннямі? Наколькі сур'ёзна ваша стаўленне да жанчыны? Старайцеся прымаць рашэнне на максімальна халодную галаву. Аднойчы растаптаўшы давер дзіцяці, можна саслужыць яму мядзведжую паслугу на ўсё жыццё.

да зместу

Парада 2. Не ігнаруйце ўзаемаадносіны з дзіцёнкам, але і не спрабуйце цалкам замяніць яму біялагічнага бацьку

Максім Пылёў

Трэба паспрабаваць стаць для дзіцяці бацькавай фігурай, але пры гэтым даць магчымасць (пры ўзаемным жаданні збоку дзіцяці і яго біялагічнага бацькі) узаемадзейнічаць і мець зносіны. Усё залежыць ад таго, якія паміж імі адносіны. Ці ёсць там эмацыйная ўзаемасувязь? Калі так, трэба даць ёй магчымасць жыць. У такім разе не біцца ў шчыльнае ўзаемадзеянне і не станавіцца адразу «таткам». Калі па нейкай прычыне няма бацькі, ён не хоча мець зносіны або калі ён дэструктыўны, важна як мага хутчэй зарэкамендаваць сябе як бацькаву фігуру, на якую дзіця можа пакласціся і разлічваць.

да зместу

Парада 4. Наладжвайце адносіны з каханай жанчынай

Тое, што ў сям'і ёсць дзіця ад папярэдняга шлюбу, не азначае, што ўвесь час павінен надавацца толькі таму, каб выбудаваць яго ўзаемадзеянне з новым мужчынам мамы. На самай справе, калі адносіны ўнутры пары блізкія, цёплыя, даверлівыя, то дзіця хутка само «падцягнецца». Бо яно заўсёды чула рэагуе на стан мамы.

Парада 5. Вучыцеся мастацтву дамаўляцца

Вельмі важны навык. З аднаго боку, мужчына прыходзіць ва ўжо сфарміраваную сям'ю, дзе ў мамы і дзіцяці нейкі час дзейнічалі свае правілы. З іншага - ён часта хоча быць лідарам, фарміраваць уласную структуру. Вельмі важна ўмець чуць адзін аднаго і дамаўляцца. Калі мужчына відавочна прымусова ўкараняе свае патрабаванні, гаворка ідзе пра гвалт. Калі падпарадкоўвацца настойвае жанчына, - пра абясцэньванне мужчыны. Важна знайсці кампраміс.

да зместу

Шчасце магчыма

Максім Пылёў

У маёй жонкі ёсць дзіця ад першага шлюбу. Мяне гэта не палохала. Так, я разумеў, што ёсць яшчэ адзін чалавечак, які будзе часткай маёй сям'і. Што адказнасць на мне будзе не толькі за жонку, але і за дзіця. Але для мяне нашмат важнейшым было маё стаўленне да жанчыны, мой выбар менавіта яе як спадарожніцы жыцця. Перыяд адаптацыі, вядома, быў. Доўжыўся прыкладна паўгода. Але нічога звыш страшнага не адбылося.

Аляксандр Тыманюк

Многія жанчыны баяцца таго, што будуць нікому не патрэбныя, як у народзе кажуць, «з прычэпам». Гэтыя страхі часта беспадстаўныя. Ведаю шмат гісторый, калі мужчына проста закахаўся. А калі мы закаханыя, усё роўна колькі ў жанчыны дзяцей. Думаю, сапраўднае каханне - гэта прыняцце. Усяго таго, што акружае любімага мной чалавека. І сюды ўваходзяць дзеці ў першую чаргу.

Будаваць адносіны з чужым дзіцём - складаная задача. Яна патрабаваць ацэнкі сваіх сіл, сталасці, мудрасці, мужнасці, сур'ёзнасці намераў, трэба будзе навучыцца мастацтву кампрамісаў. Але ўзнагарода вартая таго! Гэта шчаслівыя вочы каханай жанчыны і яшчэ як мінімум адзін блізкі чалавек у гэтым свеце.

выхаванне дзяцей56

пра што маўчаць мужчыны37

Матэрыялы на сайце slushna.by носяць інфармацыйны характар і прызначаныя для адукацыйных мэтаў. Інфармацыя не павінна выкарыстоўвацца ў якасці медыцынскіх рэкамендацый. Ставіць дыягназ і прызначае лячэнне толькі ваш урач. Рэдакцыя сайта не нясе адказнасці за магчымыя негатыўныя наступствы, якія ўзніклі ў выніку выкарыстання інфармацыі, размешчанай на сайце slushna.by