Атапічны дэрматыт – хранічнае запаленчае захворванне скуры, якое характарызуецца парушэннем скурнага бар'ера, павышанай адчувальнасцю імуннай сістэмы скуры і яе рэактыўнасцю на розныя фактары.
Нягледзячы на тое, што само захворванне нельга назваць лёгкім, лячэнне часцяком зводзіцца да адэкватнага догляду скуры і правільнай арганізацыі побыту. Тым не менш, простыя правілы патрабуюць асаблівай скрупулёзнасці і не церпяць паўмераў. Як ні парадаксальна, гэта і ёсць самая вялікая складанасць тэрапіі.
Пра тое, як правільна лячыць атапічны дэрматыт і што рабіць, каб не дапусціць абвастрэння, мы запыталіся ў дэрматавенеролага Гарадскога клінічнага скурна-венералагічнага дыспансера г.Мінска Святланы Якубоўскай і загадчыка алергалагічнага аддзялення дзіцячай гарадской клінічнай бальніцы №4 г.Мінска, галоўнага пазаштатнага дзіцячага алерголага Міністэрства аховы здароўя, кандыдата медыцынскіх навук Дзмітрыя Бузы.
Прычыны атапічнага дэрматыту
Хада па крузе. Фактараў, якія правакуюць развіццё атапічнага дэрматыту, мноства. Па вялікім рахунку, трыгерам можа выступаць усё, што заўгодна:
- клімат (празмерная сухасць або залішняя вільготнасць паветра, тэмпература паветра, умовы надвор'я);
- экалагічныя фактары (забруджанасць паветра выхлапнымі газамі, пылам, адходамі вытворчасці);
- стрэсы і нервовыя перажыванні;
- тытунёвы дым;
- прысутнасць агрэсіўных хімічных рэчываў у складзе бытавой хіміі, касметыкі, сродках догляду валасоў і цела (пральныя парашкі, кандыцыянеры для бялізны, сродкі, што чысцяць, шампуні, гелі для душа, мыла, дэзадаранты і г.д.);
- адзенне з сінтэтычных і штучных матэрыялаў;
- інтэнсіўнае потавыдзяленне;
- гарманальны дысбаланс;
- алергія.
Як лячыць атапічны дэрматыт
Базісам тэрапіі атапічнага дэрматыту разам з правільнай арганізацыяй побыту з'яўляецца адэкватны догляд скуры.
Калі аднымі толькі эмалентамі праблема не вырашаецца, апраўданае прызначэнне вонкавых гарманальных прэпаратаў (крэму, эмульсіі, спрэю, мазі). Выбар лекавага сродку залежыць ад лакалізацыі скурных пашкоджанняў, іх плошчы, характару цячэння хваробы (сухая скура, якая свярбіць, ці прысутнічае мокнуцце) і г.д.
Падабраць неабходны прэпарат і вызначыць схему выкарыстання павінен урач.
Таксама ў лячэнні атапічнага дэрматыту добры эфект аказваюць нестэроідныя сродкі з супрацьзапаленчым і імунасупрэсіўным дзеяннем – інгібітары кальцынеўрыну, пры ўжыванні якіх рызыка развіцця магчымых пабочных эфектаў ніжэйшая ў параўнанні з выкарыстаннем вонкавых сродкаў з гармонамі. Пры цяжкім, працяглым цячэнні хваробы могуць быць рэкамендаваныя і цытастатычныя прэпараты.
Да метадаў лячэння атапічнага дэрматыту з даказанай эфектыўнасцю адносяць таксама фоталячэнне (вузкапалосная фотатэрапія). Метад фоталячэння заснаваны на ўздзеянні пэўнай даўжыні хвалі ўльтрафіялетавых прамянёў на імунныя механізмы скуры.
Не варта забывацца і на такі дадатковы спосаб барацьбы з чарговым абвастрэннем, як вільготныя абгортванні. Яны эфектыўна пазбаўляюць ад свербу і дазваляюць пажыўным кампанентам з нанесеных папярэдне эмалентаў пранікаць глыбей у скуру.
Арганізацыя побыту пры атапічным дэрматыце. Прафілактыка абвастрэнняў
Каб правільна арганізаваць побыт у сям'і, дзе ёсць чалавек, які пакутуе ад атапічнага дэрматыту, неабходна:
- сачыць за вільготнасцю паветра ў кватэры. Аптымальна яна павінна складаць 40-60%. Памятайце, што сухое і празмерна вільготнае паветра аднолькава негатыўна ўплываюць на цячэнне атапічнага дэрматыту;
- часта праветрываць памяшканне;
- адмовіцца ад выкарыстання агрэсіўных мыйных сродкаў і бытавой хіміі. У прыватнасці, пральныя парашкі варта замяніць на гелі для мыцця. У адрозненне ад парашкоў яны цалкам выпаласкваюцца і не пакідаюць на вопратцы мікрачасцінак, якія могуць раздражняць скуру. Ад кандыцыянераў для бялізны лепей адмовіцца зусім альбо выбіраць гіпаалергенныя, якія не змяшчаюць аддушак;
- пры выкарыстанні сродкаў гігіены зрабіць выбар на карысць мяккіх шампуняў, мыла, геляў для душа без парабенаў, фарбавальнікаў, актыўных араматызатараў і г.д .;
- па магчымасці ўстанавіць фільтры для змякчэння вады;
- у адзенні аддаць перавагу натуральным тканінам з невялікім (да 20%) утрыманнем сінтэтычных валокнаў;
- пазбягаць празмернага потавыдзялення;
- рэгулярна праводзіць вільготную ўборку, не дапускаючы назапашвання пылу. Калі ў кватэры ёсць цвіль, ад яе неабходна тэрмінова пазбавіцца;
- калі пацвердзіўся алергічны кампанент атапічнага дэрматыту, цалкам выключыць кантакт з алергенам.
А вось што рабіць бессэнсоўна, дык гэта выкарыстоўваць эмаленты для папярэджання развіцця атапічнага дэрматыту. Калі ў сям'і бацькі пакутавалі або пакутуюць ад яго, верагоднасць, што ў дзіцяці таксама разаўецца захворванне, блізкая да 90%. Але эмаленты, якія прымяняюцца «на апярэджанне», на жаль, не панацэя. Значна больш эфектыўна наладзіць камфортны побыт і звярнуцца да ўрача пры першых праявах хваробы, не спрабуючы вырашыць праблему самастойна.
https://bel.24health.by/atapichny-dermatyt-vachyma-alergolaga/
