Менструальная чаша: за і супраць. Модны сродак гігіены вачыма гінеколага

Перавагі менструальнай чашы

• Захаванне экалогіі. Вучоныя падлічылі, што ў сярэднім жанчына выкарыстоўвае на працягу жыцця 11 000 тампонаў і пракладак. І калі першыя напалову складаюцца з арганічных матэрыялаў, дык другія цалкам сінтэтычныя і не раскладаюцца. Тым самым навакольнаму асяроддзю наносіцца ўрон. Гэты аргумент часцей за ўсё выкарыстоўваюць тыя дамы, якія выступаюць за ўсвядомленае спажыванне і занепакоеныя праблемамі экалогіі.
• Эканамічная мэтазгоднасць. Кожны месяц прадстаўніцы прыгожага полу вымушаныя траціць на куплю пракладак і тампонаў грошы. За год сума набягае не такая ўжо і маленькая. Вытворцы менструальных чашаў запэўніваюць, што іх прадукцыю можна выкарыстоўваць на працягу 10 гадоў. З улікам, што кошт капы ў Беларусі каля 20 рублёў, эканомія істотная.
• Можна не мяняць на працягу 12 гадзін. Некаторыя жанчыны сцвярджаюць, што адчуваюць сябе настолькі камфортна, што забываюцца на тое, што ў іх менструацыя.

Недахопы менструальнай чашы

• Тэрмін службы матэрыялу.

Любы матэрыял, нават сінтэтычны, разбураецца. Цяжка ацаніць, ці не стане ён з заканчэннем тэрміну прыдатнасці выдзяляць шкодныя для арганізма рэчывы.

• Высокая рызыка інфекцыі.

— Паколькі часта мяняць чашу не трэба, дык узрастае верагоднасць інфекцыі. Чым даўжэй кроў захоўваецца ў похве, тым вышэй рызыка.

• Адсутнасць умоў для гігіенічнай змены чашы.

— Калі жанчына знаходзіцца дома, тады праблем няма. Але калі яна на працы ці занятая справамі ў горадзе? Чашу трэба дастаць, выліць змесціва, добра прамыць каўпачок, а затым зноў увесці ў похву. Цяжка ўявіць, як гэта можна зрабіць у гарадскіх умовах.

• Па-першае, ёсць верагоднасць, што чашу жанчына прамые недастаткова старанна. У такім выпадку яна можа стаць крыніцай інфіцыравання.
• Па-другое, падчас гэтай працэдуры трэба апрануцца, і, значыць, мы застаемся без абароны, у той час як выдзяленні працягваюць ісці.
• Па-трэцяе, менструальная кроў можа служыць крыніцай перадачы інфекцый, у т.л. такіх сур'ёзных, як вірус гепатыту С і ВІЧ. І калі капу мыюць у грамадскім умывальніку, могуць пацярпець іншыя людзі. І, нарэшце, этычны момант. Працэдура вельмі інтымная. Выконваць яе, да прыкладу, дзесьці ў санвузле ў месцах грамадскага харчавання (у кафэ, рэстаране) не вельмі этычна.

Па водгуках тых, хто карыстаецца менструальнымі чашамі пастаянна, гэтыя праблемы вырашаюцца так: перад зменай чашы трэба абавязкова добра памыць рукі з мылам. З сабой падчас менструацыі насіць бутэльку з пітной вадой. Прамываюць чашу ў такім разе, зачыніўшыся ў кабінцы грамадскай прыбіральні. Ці можна зрабіць гэта якасна ў падобных умовах? Пытанне.

• Дыскамфорт.

— Некаторыя пацыенткі скардзяцца на адчуванне іншароднага цела падчас выкарыстання менструальнай чашы. Расцяжэнне сценак похвы можа быць дастаткова балючым.

• Анатамічныя нюансы.

— Менструальную чашу трэба ўвесці так, каб шыйка маткі трапіла непасрэдна ў рэзервуар. Калі ёсць нейкія анатамічныя асаблівасці, напрыклад, рэзкае адхіленне шыйкі маткі назад, гэта тэхнічна цяжка зрабіць.

Менструальная чаша і сіндром таксічнага шоку

У 2015 годзе ў канадскім часопісе «Інфекцыйных захворванняў і медыцынскай мікрабіялогіі» былі апублікаваныя матэрыялы, у якіх апісваліся пацверджаныя выпадкі сіндрому таксічнага шоку (СТШ), які развіўся ў выніку выкарыстання менструальнай чашы. Пасля гэтага пачалі праводзіцца лабараторныя эксперыментальныя даследаванні. Вынікі былі нечаканымі.

Як выбраць менструальную чашу?

Менструальныя чашы, часцей за ўсё, бываюць маленькага (S) і вялікага (L) памераў.

— З нагоды прымянення менструальнай чашы нявінніцы я б задумалася. У інтэрнэце шмат інфармацыі пра тое, што гэта можна рабіць, але мой асабісты пункт гледжання – пры ўвядзенні менструальнай чашы вышэйшая рызыка траўмавання цнатлівай плявы ў дзяўчат, якія не жывуць палавым жыццём. Таксама звычайна больш выяўлены дыскамфорт, звязаны з расцяжэннем сценак похвы, адчуванне іншароднага цела.