11.09.2022
11.09.2022

Мястэчка рамеснікаў. Чаму Івянецкі музей традыцыйнай культуры лічыцца ўнікальным?

logo
Адметнасць беларусаў
0
Памер шрыфта:
  • A
  • A
  • A

Беларусь — краіна з цудоўнай гісторыяй і культурай. Колькі мы ведаем прыкладаў значных і цікавых гістарычных аб’ектаў, колькі чулі пра цікавыя і нават легендарныя месцы? А толькі ўдумайцеся, есць шмат лакацый і аб’ектаў, пра якія мы ведаем не так і шмат. Звычайна, яны схаваныя ў рэгіёнах і туды не вядуць турыстычныя маршруты.

Праект «Слушна» прапаноўвае даведацца больш пра такія месцы. Гэтым разам гаворка пойдзе пра Івянецкі музей традыцыйнай культуры, якому ў нядзелю (11 верасня) споўнілася 65 год з даты заснавання.


Музей традыцыйнай культуры размешчаны ў гарадскім пасёлку Івянец Валожынскага раёна Мінскай вобласці. Адкрыты ён быў у 1957 годзе, і планавалася, што гэта будзе музей, прысвечаны Ф.Э. Дзяржынскаму. Так і існаваў музей да 1990 года. У гэты перыяд пачалося актыўнае вывучэнне беларускай культуры, традыцый, рамёстваў непасрэдна Івянецкага рэгіёна. Менавіта гэта і прывяло да таго, што ў 2006 годзе музей Дзяржынскага быў пераназваны ў Музей традыцыйнай культуры.

Заснаваны ў часы Вялікага княства Літоўскага, Івянец квітнеў як мястэчка рамеснікаў — ганчароў, кавалёў, ткачых, муляроў — і пры Рэчы Паспалітай, і пры Расійскай імперыі. Сёння гэта сучасны пасёлак, у якім захоўваюцца і прымнажаюцца традыцыі пакаленняў. Таму музей выконвае важную ролю ў захоўванні традыцый.

Іавянецкі музей 3

Размяшчаецца музей у будынку, які з'яўляецца помнікам архітэктуры 20 стагоддзя. Асноўная яго мэта захаванне і адраджэнне традыцыйных рамёстваў і промыслаў Івянецкага раёна. На сённяшні дзень у музеі знаходзіцца больш за 18 тысяч экспанатаў.

Малавядомыя факты з жыцця Адама Міцкевіча

Экспазіцыя Івянецкага музея складаецца з некалькіх раздзелаў:

Гісторыка-этнаграфічны, дзе змешчаны рэдкія фатаграфіі, дакументы, кнігі, прадметы к. XIX - пач. XX ст. Расказваецца пра побыт і культуру жыхароў традыцыйнага заходне-беларускага пасёлка Івянец і яго наваколля. Цікавасць уяўляюць матэрыялы пра графа Бенедыкта Тышкевіча, Канстанціна Паплаўскага, Казіміра і Люцыю Дзяржынскіх, народных музыкантаў і мясцовых настаўнікаў.

Кераміка. Традыцыі і сучаснасць. Івянецкая кераміка вядома з XVI стагоддзя. «Сталіцай ганчарства» называлі Івянец у к. XIX - пач. XX ст. Славу мястэчку прынесла «глазураваная» кераміка, якая шырока прадстаўлена ў экспазіцыі. Гэта пласты, збаны, глечыкі, двайнікі, рынкі, збаны, міскі і інш. Традыцыйная пасудзіна, упрыгожаная «фляндроўкай» — візітная картка Івянца.

Трэцяя зала — выстаўка работ Апалінарыя Пупко, народнага майстра, разьбяра па дрэве, які пакінуў пасля сябе вялікую творчую спадчыну: скульптуры, рэльефныя пано, жывапісныя творы. Экспазіцыя дапоўнена культавай пластыкай івянецкіх майстроў XVIII ст., якая складае гонар музейнай калекцыі.

Івянецкі музей 4

У 1998 годзе на базе музея створаны Цэнтр рамёстваў, у якім дзейнічаюць майстэрні «Ткацтва», «Ганчарства», «Кузня», «Майстэрня па мастацкай апрацоўцы драўніны», музейны аб’ект «Карчма». У мастэрнях працуюць вопытныя майстры-метадысты, створаны ўмовы для творчасці, вывучэння асноў рамяства і прапаганды гісторыка-культурнай спадчыны.

Турысты могуць таксама наведаць тэрыторыю сядзібна-паркавага комплексу (помнік эклектычнай архітэктуры пачатку ХХ ст., так званы «Белы двор»), валоданне апошняга гаспадара Івянца Пятра Дарагунцава.

Івянецкі музей 3

Там жа гасцінна расчыніць дзверы «Музей местачковага побыту», што знаходзіцца побач. Тут можна ўбачыць арыгінальныя рарытэты канца XIX - пачатку XX ст.: унікальныя прадметы мэблі і прылады працы, сталовы посуд і адзенне, вышыўку і ткацтва. Экспазіцыя ўмоўна — храналагічна ўводзіць наведвальніка ў інтэр'ер дома местачкоўца, чым стварае эфект прысутнасці.

На тэрыторыі сядзібы праводзяцца інтэрактыўныя праграмы і абрады. Можна пазнаёміцца ​​з народнымі музычнымі інструментамі, патанчыць пад скрыпку і гуслі, паспяваць песні пад гармонік і паласавацца блінчыкамі з гарбатай на травах.

Ваўкавыскі раён. Топ-7 месцаў, здольныя ўразіць турыстаў

Матэрыялы на сайце slushna.by носяць інфармацыйны характар і прызначаныя для адукацыйных мэтаў. Інфармацыя не павінна выкарыстоўвацца ў якасці медыцынскіх рэкамендацый. Ставіць дыягназ і прызначае лячэнне толькі ваш урач. Рэдакцыя сайта не нясе адказнасці за магчымыя негатыўныя наступствы, якія ўзніклі ў выніку выкарыстання інфармацыі, размешчанай на сайце slushna.by

0

Нарадзілася ў гарадскім пасёлку Бешанковічы Віцебскай вобласці. Да 10 класса вучылася ў Бешанкоўскай сярэдняй школе №1, у 2008 годзе паступіла ў Лужаснянскую школу-інтэрнат-гімназію для здольных і таленавітых дзяцей Віцебскай вобласці на гуманітарны профіль. З 2010 па 2015 года з'яўлялася студэнткай Інстытута журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітута. З'яўляючыся яшчэ студэнткай, пачала працаваць у Белтэлерадыёкампаніі на тэлеканале "Беларусь 3" рэдактарам аддзела падрыхтоўкі праграм да эфіру. Размеркаванне праходзіла ў холдынгу Выдавецкі дом "Звязда" ў газеце "Літаратура і мастацтва", дзе пасля засталася працаваць рэдактарам аддзела мастацтваў. Паралельна працавала на тэлеканалах "СТБ" і "РТР-Беларусь" рэдактарам інтэрнэт-дырэкцыі. З 2021 года з'яўляюся рэдактарам інтэрнэт-праекта «Рэдакцыі газеты «Медыцынскі веснік», дзе разам з штатнымі і пазаштатнымі аўтарамі мы імкнёмся паказаць унікальную культуру, традыцыі і побыт беларускага народа, не забываючы, вядома, пра здароўе.
Глядзіце таксама