У апошнія месяцы ўвага беларусаў цалкам сканцэнтраваная на новай каранавіруснай інфекцыі і асацыяваным з ёй захворванні COVID-19. Між тым, іншыя паталогіі, з якіх многія дзесяцігоддзі да гэтага складваўся нацыянальны малюнак грамадскага здароўя, нікуды не зніклі. Эпідэміялагічная сітуацыя ўнесла пэўныя карэктывы ў прадастаўленне спецыялізаванай дапамогі, але ўрачы вузкіх профіляў, нягледзячы ні на што, працягваюць аказваць яе штодня.
Так, у адрозненне ад некаторых сумежных краінаў, Беларусь ні на дзень не спыніла працу па аказанні наркалагічнай дапамогі. З пачаткам пандэміі каранавіруса не зачынілася ніводная спецыялізаваная ўстанова аховы здароўя. Па-ранейшаму працягваюць працу рэабілітацыйныя цэнтры для людзей, якія маюць тыя ці іншыя праблемы з ужываннем наркотыкаў. Характэрна, што на дадзены момант не зафіксавана ніводнага выпадку, каб аказанне дапамогі пацягнула распаўсюджванне новай каранавіруснай інфекцыі.
Пра тое, як айчынная наркалагічная служба адаптавалася да цяперашняй складанай сітуацыі і працягвае аказваць дапамогу тым, хто мае ў ёй патрэбу, журналіст Слушна даведалася ад галоўнага ўрача Мінскага абласнога клінічнага цэнтра «Псіхіятрыя – наркалогія» Аляксея Аляксандрава і намесніка галоўнага ўрача па амбулаторным падзеле працы Гарадскога клінічнага наркалагічнага дыспансера г.Мінска Жанны Істомінай.
У рэжыме нон-стоп
Па словах экспертаў, пацыенты наркалагічнага профілю ў кожным рэгіёне атрымліваюць увесь неабходны спектр медыцынскай, псіхалагічнай і сацыяльнай дапамогі, у якой маюць патрэбу. Аднак, новы час дыктуе новыя формы работы. Зараз асноўны ўпор робіцца на аказанне дапамогі ў амбулаторных умовах. Рашэнне аб шпіталізацыі прымаецца ў індывідуальным парадку і па больш строгіх паказаннях, калі стан чалавека сапраўды патрабуе стацыянарнага лячэння. У амбулаторных кабінетах у абавязковым парадку выкарыстоўваюцца сродкі індывідуальнай абароны, у тым ліку для пацыентаў, устаноўленыя санітайзеры для апрацоўкі рук.
Пры гэтым у выпадку неабходнасці пацыенты наркалагічнага профілю праходзяць планавыя абследаванні і атрымліваюць тэрапію для лячэння спадарожных захворванняў.
Таксама ў поўным аб'ёме рэалізуюцца праграмы рэабілітацыі для людзей з наркатычнай залежнасцю, якія дзейнічалі да пандэміі. Плюс да гэтага ўкараняюцца новыя формы і фарматы кансультавання, псіхалагічнай і сацыяльнай падтрымкі. Так, вялікую актыўнасць набылі групы ў месэнджарах, удзельнікамі якіх з'яўляюцца не толькі людзі з залежнасцю, але і кваліфікаваныя псіхіятры-нарколагі, псіхолагі, работнікі сацыяльных службаў.
Яшчэ адна група, якая сёння апынулася ў цэнтры ўвагі, – жанчыны. Яны таксама атрымліваюць пазачарговае кансультаванне, медыцынскую дапамогу, доўгачасовае псіхасацыяльные суправаджэнне сумесна з сацыяльнымі работнікамі, псіхолагамі і ўсімі зацікаўленымі службамі. З пачатку гэтага года дзейнічае праграма па доўгатэрміновым суправаджэнні жанчын, прыхільных да наркаспажывання, якія знаходзяцца ў чаканні дзіцяці. Іх медыка-псіхасацыяльнае суправаджэнне будзе забяспечвацца наркалагічнай службай сумесна з акушэрамі-гінеколагамі, педыятрамі, тэрапеўтамі, іншымі вузкімі спецыялістамі і прадстаўнікамі зацікаўленых арганізацый ажно да паўналецця дзіцяці.
Выйсце ёсць заўсёды
У сваю чаргу Жанна Істоміна звярнула ўвагу на тое, якую актуальнасць зараз набыла праграма замяшчальнай тэрапіі метадонам, накіраваная на зніжэнне шкоды здароўю наркаспажыўцоў. Яе мэта заключаецца ў садзейнічанні догляду ад ін'екцыйнага ўжывання наркатычных рэчываў, адпаведна, і ў зніжэнні рызыкі інфікавання і распаўсюджвання ВІЧ. Усе ўдзельнікі «метадонавай праграмы» са станоўчым ВІЧ-статусам, акрамя замяшчальнай тэрапіі, атрымліваюць спецыфічнае антырэтравіруснае лячэнне, якое дазваляе кантраляваць узровень віруснай нагрузкі і не дапускае развіцця актыўнай стадыі захворвання.
