Небяспечнае начынне. Прафілактыка і лячэнне кішэчных інфекцый улетку

Абарані сябе сам

А гэта значыць, што самы час нагадаць нашым чытачам пра асноўныя правілы бяспечных харчовых паводзінаў. Нягледзячы на тое, што яны, здавалася б, даўно і добра вядомыя, грэбаванне імі штогод прыводзіць на бальнічныя ложкі інфекцыйных бальніц сотні дзяцей і дарослых.

Праверце, наколькі менавіта вы выконваеце гэтыя правілы. Калі хаця б адно сцвярджэнне вам не падыходзіць, ведайце – вы ў групе рызыкі пацярпець ад кішэчнай інфекцыі.

1. Я заўсёды купляю прадукты харчавання ў месцах арганізаванага гандлю. Стыхійныя рынкі на ажыўленых вуліцах або прыпынках грамадскага транспарту – наогул не маё. Не магу ўявіць, як можна там нешта купляць, тым больш ежу. Малаверагодна, што ў вулічных гандляроў ёсць санітарная кніжка, а таксама дакументы, якія пацвярджаюць бяспеку іх тавару. Але нават калі гэта так, я занадта шаную сваё здароўе, каб купляць ежу «з зямлі».
2. Я ніколі не купляю харчовую прадукцыю сумніўнага паходжання. Уласна, гэтае сцвярджэнне выцякае з папярэдняга. Я не ведаю, дзе, як, калі і хто вырабляў тыя разнасолы і паўфабрыкаты, якія прадаюць на стыхійных рынках. Я не ўпэўнены ў тым, што выконваліся ўмовы захоўвання прадуктаў, і не ведаю, якія тэрміны іх прыдатнасці. А правяраць добрасумленнасць прадаўца цаной уласнага здароўя я пакуль не гатовы.
3. Я заўсёды правяраю дату вырабу, тэрмін прыдатнасці і ўмовы захоўвання прадуктаў пры куплі, а затым строга іх выконваю. Упэўнена адпраўлю ў смеццевы кошык прадукт, які купіў, але не паспеў з'есці да таго, як скончыўся тэрмін яго прыдатнасці. І аб выдаткаваных грошах шкадаваць не буду. Здаровы страўнік у любым выпадку даражэй.
4. Стараюся не гатаваць у запас. Свежая ежа і больш карысная, і смачнейшая. Гатовыя стравы (салаты, смажаніна, катлеты і г.д.) захоўваю максімум 2 гадзіны і абавязкова ў халадзільніку. Супы ем адразу і гарачымі, рэшткі не захоўваю. Пра ўспышкі так званых «вясельных» захворванняў, калі стравы гатуюцца ў вялікіх колькасцях, захоўваюцца даволі доўга і часам з парушэннямі ўмоў захоўвання, начуты.
5. Я вельмі ахайны ў дачыненні да ежы. Чысціня ў месцах гатавання, апрацоўкі, захоўвання, рэалізацыі і ўжывання харчовых прадуктаў мае для мяне прынцыповае значэнне.
6. Дэлікатэсы накшталт мяса з крывёю я не гатую і не частую сяброў. Лічу, што такія стравы можна дазволіць сабе толькі ва ўстановах з праверанай рэпутацыяй, дзе вельмі строгае стаўленне да захавання тэхналогіі і лабараторны кантроль бяспекі прадуктаў харчавання і гатовых страў.
7. Я ніколі не п'ю ваду з адкрытых крыніц – сажалак, рэк, азёр. Калі становішча бязвыхаднае, а смага невыносная, абавязкова знаходжу магчымасць пракіпяціць ваду на працягу некалькіх хвілін. Толькі так і ніяк інакш.
8. Я мыю рукі. Часта і абавязкова з мылам. На ўсялякі выпадак у мяне з сабой заўсёды ёсць антысептык. Ніякіх «здзелак з сумленнем» у дачыненні да асабістай гігіены я сабе не дазваляю. У свой час у СССР вынікам актыўнай прапаганды ўсяго толькі «мыць рукі перад ежай» стала перамога над многімі кішэчнымі інфекцыямі. Гэта аргумент, з якім і не паспрачаешся.

Калі вы выконваеце ўсе ўмовы бяспечных харчовых паводзінаў, рызыкі ўпрыкуску з духмянай шаурмой (напрыклад) з'есці небяспечны кішэчны вірус мінімальныя. Аднак часам сітуацыя складваецца такім чынам, што, здавалася б, усе меры захаваныя, а пазбегнуць харчовай інфекцыі ўсё ж такі не атрымалася. Чым яна небяспечная і што рабіць

Дапамога пры кішэчных інфекцыях

Боль і рэзь у жываце, дыярэя, млоснасць і ваніты, павышэнне тэмпературы цела, галавакружэнне, слабасць і нават страта прытомнасці – такімі сімптомамі праяўляе сябе кішэчная інфекцыя. Яны могуць выявіцца ўжо праз паўгадзіны пасля небяспечнага перакусу. Але часам, як у выпадку з гепатытам А, інкубацыйны перыяд расцягваецца ажно да месяца. Аднак часцей за ўсё сімптомы нядужання выяўляюцца на працягу першых сутак.

З дыярэяй і ванітамі арганізм губляе вадкасць і электраліты. Асаблівую небяспеку ўяўляюць шматразовыя ваніты, якія могуць прывесці да парушэння артэрыяльнага ціску і непрытомнасці за кошт страты вялікай колькасці натрыю і хлору.

Калі арганізм не ўспрымае нават пітво, а ваніты не спыняюцца, неабходна абавязкова звярнуцца да ўрача! Увядзенне солевых раствораў для спынення абязводжвання і папаўнення дэфіцыту электралітаў будзе прызначана парэнтэральна (г.зн. праз кропельніцы). Не дапускайце самалячэння. У цяжкіх выпадках абязводжванне арганізма можа прывесці да гібелі чалавека. Асабліва небяспечна яно для дзяцей.

Яшчэ адзін негатыўны момант кішэчных інфекцый – інтаксікацыя арганізма таксінамі або прадуктамі жыццядзейнасці патагенных мікраарганізмаў.

Пра інтаксікацыю сведчаць павышэнне тэмпературы цела, галавакружэнне, слабасць. У гэтым выпадку трэба праводзіць тэрапію энтэрасарбентамі (самы вядомы з іх – актываваны вугаль). Гэтыя прэпараты выводзяць з арганізма прадукты жыццядзейнасці патагенных мікраарганізмаў.