Уплыў творчасці Леаніда Шчамялёва на жывапісную культуру Беларусі другой паловы XX стагоддзя велізарны, а яго жыццёвы шлях мастака і грамадзяніна — гэта высокі прыклад творчага даўгалецця, духоўнай сталасці і жыццёвай мудрасці. Леанід Дзмітрыевіч Шчамялёў быў не толькі выдатным мастаком, але і таленавітым настаўнікам.
Выстаўка «Вялікі настаўнік», што адкрылася 30 сакавіка ў Гарадской мастацкай галерэі імя Леаніда Шчамялёва, аб'яднала творчасць двух вучняў Леаніда Дзмітрыевіча, абсалютна розных па стылі майстроў – Надзеі Лівенцавай і Уладзіміра Крываблоцкага.
Творцы падрыхтавалі праект, дзе змаглі аб’яднаць некалькі ідэй: з аднаго боку сваёй творчасцю падзякавалі Леаніду Дзмітрыевічу за яго падтрымку, мастацкае выхаванне і чалавечыя адносіны, з другога падзяліліся сваім мастацкім досведам, прадэманстраваллі асабістыя творчыя магчымасці.
Творы Надзеі Лівенцавай — тонкія, прасякнутыя ўнутраным святлом — будуюцца на спалучэннях вытанчана прыгожых чыстых тонаў, нараджаюцца ад судакранання душы мастачкі з душой кветак, дрэў, гор, неба — вечным і мудрым духам прыроды.
Мастацкі свет Надзеі Лівенцавай – гэта калейдаскоп, у якім адлюстроўваецца спектр самых розных колераў і адценняў, самых розных тэм і жанраў: ад глыбока паэтычных матываў прыроды да фігуратыўных кампазіцый на урбаністычную тэму, ад цыкла шматпрадметных нацюрмортаў, умела сканструяваных, прадуманых, асэнсаваных. успамінаў.
У творчасці Уладзіміра Крываблоцкага актыўна ўзаемадзейнічаюць манументальна-дэкаратыўнае мастацтва (мазаіка, вітраж, ляўкас) і станковы жывапіс. Яго творчасць вызначаецца філасафічнасцю, уменнем арганізаваць вялікае архітэктурнае асяроддзе. У манументальных аб'ектах мастак закранае грамадска-значныя тэмы, а ў станковым жывапісе будуе складаныя прасторавыя кампазіцыі, манументальныя па гучанні, абагульнена-дэкаратыўныя па пластычным страенні.
— У гэты дом Леаніда Дзмітрыевіча Шчамялёва я кожны раз уваходжу з хваляваннем, — падкрэсліла на адкрыцці праекта першы намеснік старшыні Беларускага саюза мастакоў Наталля Шаранговіч. — Ён, вядома, натхняльнік. Яго 100-гадовы юбілей — нагода, каб пагаварыць аб мастацтве, нагода сабрацца на добрую выстаўку, такую як сёння. Леанід Дзмітрыйвіч быў чалавекам адкрытым, дзверы яго дома і майстэрні не зачыняліся. Ён заўсёды быў гатовы прыняць калег, сяброў. На гэтай выстаўцы хоць і прадстаўлены работы двух вучняў мастака, але менавіта ў іх праекце я бачу невядомага Леаніда Шчамялёва. Бо адна справа быць майстрам, быць мастаком, іншая — быць настаўнікам. Гэта асаблівы талент. Часам у творчых людзей гэтыя два таленты не супадаюць, у дадзеным выпадку склалася ўсё.
Нягледзячы на розніцу стыляў мастакоў, менавіта Леанід Шчамялёў заклаў у сваіх вучнях любоў да мастацтва і асновы, якія сфарміравалі ў далейшым унікальны творчы падыход кожнага майстра. Жыццё Вялікага настаўніка працягваецца ў работах ягоных вучняў.
Гісторыя двух цікавых мастакоў, два непаўторныя лёсы. Усе гэта адлюстравана на палотнах аўтараў. Такія выстаўкі — гэта магчымасць не проста паглыбіцца ў жывапіс і адценні на палотнах, а спроба пазнаеміцца з аўтарам, яго думкамі і філасофіяй, спроба даведацца пра боль і шчасце чалавека, які за фарбамі пакідае сваё жыццё.
Каляровыя эмоцыі. Якім жыццё на сваіх палотнах пісаў Леанід Шчамялёў
