Рак малочнай залозы.Частка 1. Фактары рызыкі і небяспечныя сімптомы

Фактары рызыкі развіцця раку малочнай залозы

• Узрост

Самы значны фактар рызыкі развіцця захворвання. Верагоднасць хваробы ва ўзросце да 39 гадоў складае 0,5% (рак малочнай залозы можа развіцца ў адной з 231 жанчыны). Ва ўзросце ад 40 да 59 гадоў гэты паказчык павялічваецца да 4% (у адной з 25), пасля 60 гадоў рызыка развіцця злаякаснай пухліны складае каля 7% (у адной з 15).

• Розныя гарманальныя парушэнні

Яшчэ адзін фактар, які можа прывесці да развіцця захворвання. Даць збой гарманальны фон жаночага арганізма можа ў выніку захворванняў эндакрыннай і рэпрадуктыўнай сістэм, паталогіі печані.

Чым даўжэй арганізм жанчыны падвяргаецца ўздзеянню эстрагенаў, тым вышэй рызыка раку малочнай залозы, паколькі эстраген стымулюе дзяленне клетак, што павялічвае верагоднасць іх мутацыі. Менавіта таму ў групу рызыкі ўваходзяць жанчыны, у якіх быў ранні пачатак менструацый (да 12 гадоў) і/або позняя менапаўза (пасля 55 гадоў).

«Гармонаадчувальны (гармоназалежны) рак малочнай залозы – варыянт злаякаснай пухліны грудзей, калі не менш за 10% ракавых клетак маюць на сваёй паверхні рэцэптары да жаночых гармонаў (эстрагенаў). Такім клеткам для падтрымання жыццядзейнасці і росту патрабуюцца эстрагены. Фактычна рост пухліны, якая змяшчае клеткі з рэцэптарамі да жаночых гармонаў, падпарадкоўваецца агульным цыклічным зменам у арганізме. Звычайна гэты від раку прагрэсуе павольней, дае метастазы радзей. Гэтая асаблівасць легла ў аснову стварэння гарманальнай тэрапіі раку малочнай залозы, пры якой ліквідуецца ўплыў эстрагену на адчувальныя ракавыя клеткі малочнай залозы». 24health.by

Акрамя гэтага, фактарамі, якія могуць спрыяць развіццю раку малочнай залозы, з'яўляюцца:

• замяшчальная гарманальная тэрапія менапаўзнага сіндрому на працягу пяці гадоў адным эстрагенам або ў спалучэнні з прагестэронам (рызыка павышаецца на 5-40%);
• адсутнасць даношанай цяжарнасці;
• першыя роды пасля 30 гадоў;
• адмова ад груднога гадавання;
• атлусценне (гэта звязана з тым, што яечнікі прадуцыруюць больш эстрагенаў);
• злоўжыванне алкаголем, бо пры гэтым пакутуе функцыя печані, якая ўдзельнічае ў метабалізме эстрагенаў.

Спадчынная схільнасць

Калі ў межах адной сям'і сярод блізкіх сваякоў (першая лінія сваяцтва – мама, сястра, дачка) былі зафіксаваныя адразу некалькі эпізодаў з'яўлення хваробы, гаворка ідзе пра спадчынную схільнасць. Разам з тым існуе два варыянты развіцця падзей:

1) наяўнасць мутацыі генаў BRCA1 і BRCA2 (BRCA – breast cancer);

2) так званы сямейны рак. У гэтым выпадку мутацыі гена няма, але некалькі пакаленняў жанчын могуць пакутаваць ад раку малочнай залозы або раку яечнікаў.

Прафілактычная падскурная мастэктомія прадугледжвае поўнае выдаленне малочнай залозы з захаваннем саскова-арэалярнага комплексу. Пры гэтым выконваецца аднамомантавая рэканструкцыя грудзей з выкарыстаннем уласных тканак у спалучэнні або без імплантатаў.

• Стрэсавыя сітуацыі

Стрэс можа паскорыць працэс развіцця ўжо наяўнага захворвання або спрыяць вяртанню пухліннага працэсу.

У літаратуры прыводзяцца дадзеныя аднаго даследавання, куды былі ўключаны жанчыны, якія прайшлі лячэнне з нагоды раку малочнай залозы. Адной групе пацыентак выконвалася аднамомантавая рэканструкцыя грудзей, другой – выдаленне малочнай залозы без рэканструкцыі. Аказалася, што паказчыкі выжывальнасці былі лепшыя ў тых, каму выконвалася рэканструктыўная аперацыя. Гэтыя жанчыны не адчувалі дэпрэсіі і дыскамфорту, звязанага з адсутнасцю малочнай залозы. Яны адчувалі сябе паўнавартаснымі, здольнымі вярнуцца да звычайнага жыцця.

Небяспечныя сімптомы

Насцярожанасць павінны выклікаць наступныя сімптомы:

• змяненне формы саска;
• з'яўленне болечкі, лушчэння, мокнуцця на саску;
• з'яўленне вылучэнняў, асабліва крывяністых, з саска;
• ушчыльненне і/або ўцягванне саска;
• змена формы малочнай залозы;
• скура над малочнай залозай набыла выгляд лімоннай скуркі;
• павелічэнне падпахавых лімфатычных вузлоў;
• ушчыльненне ў малочнай залозе.