Распаўсюджанасць захворванняў шчытападобнай залозы высокая ва ўсім свеце, у тым ліку і ў Беларусі. Разам з тым, клінічна значных хваробаў гэтага органа не так і шмат. У нашай краіне сярод усіх выпадкаў эндакрыннай паталогіі, захворванні шчытападобнай залозы складаюць прыкладна 40% (ці крыху больш за 400 тысяч выпадкаў).
Найбольш сустракальнай паталогіяй у беларусаў з'яўляецца гіпатэрыёз (паніжаная функцыя шчытападобнай залозы). Радзей – тырэятаксікоз (павышаная функцыя шчытападобнай залозы), а таксама злаякасныя новаўтварэнні.
Дарэчы, у апошні час актыўна вывучаецца тэорыя пра ўплыў на развіццё паталогій шчытападобнай залозы, у прыватнасці – анкалагічных хваробаў, эндакрынных дызраптараў. Гэта група хімічных злучэнняў, якія могуць пранікаць у глыбіню клеткі, звязвацца з ядзернымі рэцэптарамі і выклікаць змены на клетачным узроўні. Беларусь актыўна ўдзельнічае ў праграме СААЗ па вывучэнні ўплыву эндакрынных дызраптараў на эндакрынную функцыю, у тым ліку на шчытападобную залозу.
Калі трэба звяртацца да ўрача
Паводле слоў эндакрынолага, загадчыцы кансультатыўна-дыягнастычнага аддзялення тырэоіднай паталогіі Мінскага гарадскога клінічнага анкалагічнага дыспансера Таццяны Лявонавай, калі чалавек падазрае, што ў яго ёсць пэўныя праблемы са шчытападобнай залозай, яму неабходна звярнуцца да тэрапеўта (урача агульнай практыкі) альбо педыятра.
Таццяна Лявонова:
Ёсць групы рызыкі: каму на момант аварыі на ЧАЭС было да 18 гадоў, тыя, чые сваякі сутыкнуліся з праблемай шчытападобнай залозы, якая патрабавала хірургічнага лячэння, а таксама тыя, у каго было апраменьванне галавы і шыі ў дзяцінстве ці маладым узросце. Ім трэба абследавацца ў эндакрынолага і зрабіць УГД. Пры неабходнасці ўрач прызначыць лячэнне.
