Сімптомы і лячэнне Лайм-барэліёзу

Важнае адрозненне: Калі невялікае пачырваненне ў месцы прысмоктвання кляшча з'явілася адразу ў першыя 3 дні, чырвань не павялічваецца ў дыяметры – хутчэй за ўсё, гэта праява алергіі на кампаненты сліны кляшча, якая з часам праходзіць без спецыфічнага лячэння. Калі ўсё ж такі эрытэма ўтварылася ў перыяд ад 3 да 30 дзён і расце – лепей звярнуцца да ўрача-інфекцыяніста.

Эрытэма пры Лайм-барэліёзе павялічваецца ў памерах у кожнага чалавека па-рознаму: у кагосьці яна можа вырасці да некалькіх дзясяткаў сантыметраў, у іншых – толькі на некалькі сантыметраў. Пры гэтым доўга назіраць за ёй нельга – у часткі пацыентаў мігруючая эрытэма знікае нават без лячэння, пры гэтым інфекцыя можа перайсці ў наступную стадыю.

Падчас першай стадыі захворвання існуе адзін нюанс у дыягностыцы. Справа ў тым, што антыцелы ў крыві чалавека, якія вызначаюцца лабараторна, утвараюцца толькі праз 3-6 тыдняў ад моманту заражэння. Менавіта таму галоўным вызначальным і высока спецыфічным сімптомам Лайм-барэліёзу на першай стадыі з'яўляецца мігруючая эрытэма, а не вынікі лабараторных даследаванняў.

Стадыя II

Калі на першай стадыі пацыент не атрымаў лячэння, дык з крыві і лімфы барэліі распаўсюджваюцца па арганізму. Для другой стадыі захворвання, якая развіваецца звычайна праз 1-6 месяцаў пасля інфіцыравання, характэрна з'яўленне адразу некалькіх сімптомаў паражэння розных органаў і сістэм. Часцей за ўсё – нервовай сістэмы, скуры, сэрца і суставаў.

Скура

На скуры развіваюцца мігруючыя эрытэмы, але іх ужо можа быць шмат – ад 2-3 да 40-100 плямаў. Часцей за ўсё такіх эрытэмаў утвараецца прыкладна да дзесяці.

Суставы

Паражэнне суставаў праяўляецца даволі тыпова – болем. Як правіла, часцей за ўсё ўцягваюцца буйныя суставы (каленныя, тазавыя, плечавыя, локцевыя), знешні выгляд суставаў не мяняецца, як пры іншых артрытах, няма абмежаванняў рухаў, пачырванення скуры над пашкоджанай вобласцю. Боль мае характэрны мігруючы характар.

Нервовая сістэма

На другой стадыі часта сустракаецца так званы сіндром Банварта – спалучэнне адразу трох паражэнняў:

• серозны менінгіт, які выклікаецца ў дадзеным выпадку бактэрыяй, але па характары змяненняў у цэрэбраспінальнай вадкасці, атрыманай пры выкананні пацыенту люмбальнай пункцыі, падобны да віруснага. Дадзеная асаблівасць можа абцяжарыць першапачатковую дыягностыку, калі няма іншых праяў Лайм-барэліёзу альбо вынікаў дадатковых аналізаў;
• неўрыт чэрапных нерваў, часцей за ўсё сёмага нерва твару з аднаго або двух бакоў;
• радыкулапатыя – карэньчыкавы боль у вобласці шыі, груднога ці паяснічнага аддзелаў пазваночніка, які праяўляецца мацней ноччу і дрэнна адказвае на тэрапію супрацьзапаленчымі сродкамі.

Калі ёсць усё тры кампаненты – пытання пры пастаноўцы дыягназу не ўзнікае. Разам з тым, бываюць выпадкі, калі можа быць толькі адна праява сіндрому, напрыклад, толькі менінгіт. У такіх выпадках праводзяцца дадатковыя лабараторныя даследаванні крыві на наяўнасць антыцелаў да барэлій. На другой стадыі развіцця Лайм-барэліёзу такі аналіз практычна ў 100% выпадкаў будзе ўжо станоўчым.

Сэрца

Паражэнні інфекцыяй сэрца могуць выяўляцца ў з'яўленні экстрасісталіі (від парушэння рытму сэрца) альбо блакады сардэчнай праводнасці, калі парушаецца праходжанне электрычнага імпульсу па сістэме сэрца. Асабліва гэта павінна насцярожваць тых людзей, у якіх падобных праяў ніколі раней не было.

Стадыя III

Трэцяя стадыя захворвання развіваецца праз 6 месяцаў і больш пасля інфіцыравання і можа працягвацца некалькі гадоў. У дадзенай сітуацыі хвароба паражае пераважна нешта адно: скуру, або суставы, або нервовую сістэму.

Для паражэння скуры характэрны хранічны атрафічны акрадэрматыт – змяненне знешняга выгляду скуры, часцей за ўсё на канечных участках канечнасцяў. На скуры, часцей за ўсё ніжніх канечнасцяў, спачатку ўзнікаюць чырванавата-фіялетавыя плямы, якія праз месяцы-гады замяшчаюцца ўчасткамі атрафіі. Скура пры гэтым вытанчаецца, становіцца падобная да «папяроснай паперы».

У выпадку, калі мішэнню Лайм-барэліёзу на трэцяй стадыі становяцца суставы, яны ўжо перажываюць характэрныя змены, дэфармуюцца і павялічваюцца, турбуе сустаўны боль, магчымае абмежаванне руху, выпат у поласць сустава або навакольныя яго структуры. Па характары цячэння гэты стан можа імітаваць рэўматоідны артрыт, але ў адрозненне ад апошняга буйныя суставы ўсё ж паражаюцца значна часцей за дробныя.

Паражэнне нервовай сістэмы часам праходзіць у выглядзе такой праявы, як энцэфаламіяліт, якое нагадвае па сваім цячэнні і часам нават па зменах на МРТ іншае сур'ёзнае захворванне – рассеяны склероз.